Teren gdzie chmury mają

• krawędzi, gdzie chmury żywo

Carpathian mgły tym szalonym i fascynujące widowisko. Złap je dość trudne. Aby to zrobić, przynajmniej trzeba mieć chęć wstać bardzo wcześnie, aby wiedzieć, gdzie szukać, a może .... wszystko! Kto nigdy nie widział świt, znam to uczucie, kiedy przyroda zamiera, jakby wstrzymując oddech, zanim nowy trudnym dniu.

, to jest tylko w pierwszym światła pojawia się lekki wiatr.

W przypadku jazdy po przeciwnej stronie, można zobaczyć, jak rzeka Stryj delikatnie unosi porannej mgle, wioski kutaya Nowym Wrena.

Nadal bardzo wcześnie

Po zatkany miasta, zapach kwiaty powala

Jeśli pójdziesz na dno widać most łączący dwie części wsi.

Zegar, moim zdaniem, 6 rano. Ten człowiek uważnie prostuje wyprowadzić dzień planszy.

W godzinach popołudniowych można chodzić po lesie. Polować na wiewiórki.

, ale sposób, w jaki są.

W odwiecznym poszukiwaniu orzechów.

Zachodnia Ukraina, nazywam „kraj otwartych drzwi”. Tutaj, jeśli nie sąsiad, krewny lub sąsiad, krewny lub brat, siostra, brat, ojciec, teść, brat-ex-mąż (paskuda). W ogóle, niekończącym się cyklu bliskiej przyjaźni i pokrewieństwa. Brak ogrodzenia w wioskach, a niewiele do zamków w drzwiach. Przede wszystkim własną rękę, a po drugie, aby ukraść to nic specjalnego.

Trudno to nazwać poważnym płot!

Magazyn pobocze zadowolony zmęczony podróżny.

Jest to w rzeczywistości prawda, z kimś tam ukrywał?

Szkoła wygląda bardzo czysty i schludny i przytulny!

Library! Nadal zachowane. Chciałam odejść, ale było zamknięte. Czy wyjście lub święto religijne.

I to ... nigdy nie zgadywać. Ten szpital macierzyństwo.

Bardzo stare i opuszczony Chapel. Ze względu na swój wiek 50. W tle upadł dom, bardzo symboliczne.

Mostek jeszcze wziąć przez burzy, chociaż nie było wątpliwości co do wiarygodności. Aby sprawdzić czekali mieszkańców, że znakomicie i brzęczały przeszły ten most.

I to jest bardzo ciekawy obraz. Albo raczej nie nawet zdjęcia i historia. Byłem tu około dwóch godzin, to po prostu bez celu. I w pewnym momencie droga się skończyła. Tutaj nie było. Przykro mi, nie uważa się sfotografować to absurd, który jest za mną. Nie mogłem nawet zawrócić, jakiś czas poszedł do tyłu, a potem kogoś w ogrodzie wokół.

Tak więc wróciłem do reszty, a następnego ranka znowu poluje mgieł.

Rano było, to ci powiem, dobrze. Nawiasem mówiąc, czekając na wschód słońca, można obejrzeć zachód słońca księżyca, że tak spektakularne, jak i nieco lepsze niż słońce.