Latawiec: japoński kamikadze

Spopularyzowana i mocno zniekształcony obraz japońskiego kamikadze, który powstał w umysłach Europejczyków, ma niewiele wspólnego z tym, kim naprawdę byli. Prezentujemy kamikadze jako fanatycznych i rozpaczliwej wojownika, z czerwoną opaską wokół głowy, człowiek o wściekłym spojrzeniem za sterami starego lotniskowca do celu z okrzykami „Banzai!”. Ale zamachowcy-samobójcy byli nie tylko bombowce wojownicy powietrzne one eksploatowane pod wodą. Zachowane w kapsule stalowej - torpedę latawiec sterowany zamachowcy zniszczyli wrogów Imperatora, poświęcając się dla dobra Japonii i na morzu. Na nich zostaną omówione w dzisiejszym materiale.

Kamikadze nauczanie

Przed przejściem bezpośrednio do historii „żywych torped” Warto krótko nurkowania w historii powstawania szkół i ideologii zamachowców-samobójców.

System edukacji w Japonii w połowie XX wieku niewiele się różniły od dyktatorskich systemów tworzących nową ideologię. Od najmłodszych lat uczono, że dzieci umierają na cesarza, robią to, co trzeba, a ich śmierć będzie błogosławiony. W wyniku praktyki akademickiej, młodzi Japończycy wyrośli z hasłem „jusshi reisho” ( „Darowizna życia”).

Plus, maszyna stanu w każdy możliwy sposób, aby ukryć wszelkie informacje o urazach (nawet najmniejsze) armii japońskiej. Propaganda stworzył fałszywy obraz możliwości i Japonii skutecznie inspirowane niewykształconych dzieci, że ich śmierć - krok w kierunku całkowitego zwycięstwa w wojnie w Japonii.

Należy przypomnieć kodeks bushido, który odegrał ważną rolę w tworzeniu a ideałami kamikaze. Japońscy żołnierze z czasów samurajów uważana dosłownie śmierć jako część życia. Oni przyzwyczaić się do faktu śmierci i nie bały zbliżyć się do niej.

wykształceni i doświadczeni piloci kategorycznie odmówił, aby przejść do jednostek kamikaze, odnosząc się do faktu, że są oni zobowiązani do pozostania przy życiu, aby szkolić nowych pracowników, którzy mają się stać samobójców. Zatem więcej młodych ludzi do poświęcenia siebie, młodsi rekruci byli zajęli miejsca. Wiele z nich było prawie nastolatków, nie dostrigshim i 17 lat, którzy mieli szansę udowodnić swoją lojalność wobec cesarstwa i przejawia się jako „prawdziwych mężczyzn”.

zamachowcy-samobójcy byli rekrutowani ze słabo wykształconych młodych mężczyzn, drugi lub trzeci w rodzinach chłopców. Wybór był ze względu na fakt, że pierwszy (czyli starszy) chłopiec w rodzinie zazwyczaj staje się spadkobiercą państwa, a zatem nie wprowadzić próbkę wojskowej.

piloci kamikaze otrzymał formularz do wypełnienia i wziął przysięgę pięć punktów:

Żołnierz jest zobowiązany do wypełnienia swoich zobowiązań.

Żołnierz jest zobowiązany do przestrzegania zasad przyzwoitości w życiu.

Żołnierz jest zobowiązany do zapoznania się wysoce heroizm sił zbrojnych.

Żołnierz musi być człowiekiem moralnym.

Żołnierz ma obowiązek żyć prostym życiem.

To jest tak skromny, a tylko wszystkie „bohaterstwo” Kamikaze została zmniejszona do pięciu zasad.

Pomimo presji ideologii imperialnej kultem, nie każdy młody japoński chętni przyjąć z otwartym sercu los skazańca, który jest gotów umrzeć za ojczyznę. W szkołach Kamikaze naprawdę kolejki młodych chłopaków, ale to tylko część prawdy.

Trudno w to uwierzyć, ale nawet dzisiaj nadal istnieje „żywe samobójców”. Jeden z nich, Kenichiro Onuki w swoich notatkach, że młodzi ludzie nie mogli dołączyć do grupom Kamikaze, bo może to przynieść kłopoty na swoich rodzin. Przypomniał, że kiedy „oferowane” stać się zamachowcy-samobójcy, wziął się pomysł śmiechem, ale rozmyślił noc. Jeśli nie śmiał wykonywać zlecenia, najbardziej nieszkodliwy, że może się zdarzyć - to marka „tchórzem i zdrajcą”, aw najgorszym - śmierć. Chociaż wszystko może być wręcz przeciwnie dla Japończyków. Przez przypadek, jego samolot nie nawija się podczas misji bojowych, a on wciąż żyje. Historia podwodnego kamikadze nie jest tak zabawny jak historia Kenichiro. To pozostał przy życiu.

Działanie Midueyskaya

Pomysł stworzenia torpedy samobójstwa urodził się w umysłach japońskiego dowództwa wojskowego po brutalnym klęsce w bitwie o Midway.

Podczas rozkładania dramat w Europie znany świat, na Pacyfiku była zupełnie inna wojna. W roku 1942, Imperial Japanese Navy postanowił zaatakować Hawaje drobny Midway - Extreme w zachodniej grupy archipelagu hawajskiego. Atol baza lotnicza USA został położony, ze zniszczeniem którego armia japońska postanowił rozpocząć własną szeroką skalę ofensywę.

Ale Japończycy przeliczył. Bitwa o Midway była jednym z głównych porażek i najbardziej dramatyczny epizod w tej części globu. Kiedy atakuje Imperial Fleet stracił cztery duże lotniskowce i szereg innych statków, ale dokładne dane dotyczące wypadków z japońskiej nie przetrwał. Jednak Japończycy nigdy nie myślał o swoich żołnierzy, ale nie tracąc bardzo źle zdemoralizowani ducha wojskowej floty.

Ta porażka zapoczątkowało serię niepowodzeń w Morzu Japonii, a komenda wojskowa musiała wymyślać alternatywne sposoby prowadzenia wojny. powinien pojawić się prawdziwymi patriotami pranie mózgu, błysk w oczach, i nie boi się śmierci. Więc nie było specjalnego jednostka eksperymentalna podwodny kamikaze. Te bombowce nie były znacznie różni się od pilotów samolotów, ich zadaniem było identyczne - poświęcił się, aby zniszczyć wroga.

z nieba w wodzie

Podwodne samobójców przeprowadzić swoją misję pod wodą przy użyciu Torpedo-Kania, co tłumaczy się jako „wola nieba”. W rzeczywistości, latawiec jest symbioza torpedy i małej łodzi podwodnej. Pracował w czystym tlenem i był zdolny do prędkości do 40 węzłów, tak że może trafić prawie każdy statek w tym czasie. Torpedo od wewnątrz - tego silnika, potężny ładunek i bardzo kompaktowej miejsce dla pilota bombowca. W tym przypadku było tak wąskie, że nawet niewielki japoński miejsce brakowało. Z drugiej strony, co za różnica, kiedy śmierć jest nieunikniona.

1. Japoński kaiten w Camp Dealy 1945. 2. spalanie okręt USS Mississinewa, kite po wpadnięciu do Ulithi Harbor, 20 listopada 1944 r. 3. latawiec w suchym doku, Kure, 19 października 1945. 4, 5. zatonięcie łodzi podwodnej samolotów USA w czasie kampanii Okinawa.

Skierowane bezpośrednio Kamikadze peryskop jest blisko pokrętła zmiany prędkości, które zasadniczo regulowany dopływ tlenu do silnika. Na szczycie torpedy był inny dźwigni, odpowiedzialnych za kierunek ruchu. Deska rozdzielcza została zapchane wszelkiego rodzaju urządzeń - zużycie paliwa i tlenu, manometr, zegar, głębokości, i tak dalej. Ta noga kierowca znajduje się zawór do wlotu wody morskiej do zbiorników balastowych, aby ustabilizować wagę torpedy. Zarządzaj torpeda nie był tak łatwy, na to samo szkolenie pilotażowe pozostawiała wiele do życzenia - Szkoła pojawił się spontanicznie, ale jak spontanicznie i zniszczone przez amerykańskie bombowce.

Początkowo kaiten wykorzystywane do ataków na statki zacumowane w portach przeciwników. przewoźnik Submarine ze stałym kaytenami zewnątrz (cztery do sześciu sztuk) wykrywanie wrogich okrętów, aby zbudować drogę (dosłownie rozłożeniu dotyczące lokalizacji docelowej) oraz kapitana łodzi podwodnej dał ostateczne bombowce rzędu.

Przez wąskie rurki samobójstwa przeniknął do kabiny włazy latawiec listwy dać wskazówki na temat radia przez kapitana łodzi podwodnej. piloci kamikadze byli całkowicie ślepa, że ​​nie zobaczyć, dokąd idzie, ponieważ korzystanie z peryskop może być nie więcej niż trzy sekundy, a to doprowadziło do ryzyka wykrycia torpedy wroga.

Po pierwsze, latawiec przerażony amerykańską flotę, ale niedoskonała technika zaczęła słabnąć. Wiele samobójstw nie przychodzą do brzegu do celu i dusi się z braku tlenu, po którym torpedowy zatonął. Nieco później, Japończycy udoskonalili torpedę, zapewniając ją z zegarem, nie pozostawiając szans na jakiekolwiek samobójców lub wroga. Ale na początku Kaiten zastrzeżenia do ludzkości. Torpeda został dostarczony system wyrzucania, ale to nie działa najskuteczniej, a raczej nie działa w ogóle. Przy wysokich prędkościach, brak zamachowcy-samobójcy nie byłby w stanie wysunąć bezpiecznie, więc z niej zrezygnować w późniejszych modelach.

Bardzo częste naloty podwodny z kaytenami doprowadziło do faktu, że Aparaty i zardzewiałego nieczynny, ponieważ ciało torpeda została wykonana ze stali o grubości nie więcej niż sześć milimetrów. A jeśli torpedy zatopiły zbyt głęboko na dnie, ciśnienie, żeby spłaszczyć szczupłe ciało i kamikaze zmarł bez właściwego heroizmu.

Niepowodzenie projektu "Kaiten"

Pierwsze dowody ataków kaytenov nagrane przez Stany Zjednoczone z listopada 1944 r. Atak zaangażowane trzy okręty podwodne i 12 Torpedo-kaytenov przed amerykańską statek zacumowany u wybrzeży Ulithi Atoll (Karoliny). W wyniku ataku jeden okręt podwodny zatonął tylko z dwóch pozostałych ośmiu kaytenov są w porządku na początku, dwa utopić, jeden zniknęły (choć później stwierdzono Beached) i jeden od celu, eksplodował. Pozostałe kaiten zderzył się z cysterną „Mississineva” i zatopił go. Japońskie dowództwo uznać operację za sukces, co zostało natychmiast zgłaszane do cesarza.

Mniej lub bardziej skutecznie udało się wykorzystać latawiec na samym początku. Tak więc, w bitwie morskiej oficjalnej propagandy Japonia uznanej zatopiony 32 amerykańskich sądów, w tym lotniskowce, okręty, frachtowce i niszczycieli. Jednak dane te są uważane za zbyt przesadzone. US Navy pod koniec wojny znacznie zwiększył siłę bojową, a piloci kaytenov trudniej było trafić cele. Główne jednostki bojowe w zatokach bezpiecznie strzeżone i kradzieży do niego cicho, nawet na głębokość był bardzo trudny w sześciu metrów, rozproszone ataki na pełnym morzu statki kaytenov jak nie było możliwe - długiej kąpieli, po prostu nie może się ostać. Porażka w Midway, Japończycy pchnął do drastycznych kroków w ślepej zemsty US Navy. Torpedo-Kania miał rozwiązanie w sytuacjach kryzysowych, do których armia cesarska miała duże nadzieje, ale nie doszło do skutku. Kania musiał rozwiązać główne zadanie - zniszczyć wrogie statki, bez względu na to, jaka jest cena, ale coraz mniej skuteczne przewidywał ich użycia w działaniach wojennych. Absurdalna próba nieracjonalne wykorzystanie zasobów ludzkich doprowadziło do całkowitego niepowodzenia projektu. Wojna zakończyła się całkowitą klęską Japończyków, a latawiec stał inny krwawy przeszłości.