Spacer po opuszczonej fabryce w Belgii

Belgia bez powodu uważany jest za miejsce odniesienia dla miejskiego Explorer. Ale wisienka na torcie, uratowała się nie tylko dla miłośników kościołów, zamków i dworów, ale również dla wentylatorów przemysłowych. Na jego terenie znajdują się rośliny takie proporcje, że niesławny ZIL w swoich najlepszych latach wydają na tle ziarnka piasku.

Opuszczone zakłady belgijskie doskonale zachowany niż szczęśliwi, aby korzystać z różnych wątpliwych i przestępczych grup: oto, po udzieleniu ochrony łapy, wiele dni i nocy szabrowników przepiłowany metalu i ukraść drut miedziany ...

Ślady ich pobytu jako tygodniowy zapas żywności i wody można znaleźć wszędzie, a także ich własne. Tu przychodzą cień transakcji zakupu i sprzedaży zakazane i wycofane z obiegu rzeczy. I często natknąć się w długim czasie opuszczone sklepy, nowe skrzynki i beczki z nieznaną zawartością.

Niewątpliwie odkrywcy miejskie są na dole łańcucha pokarmowego, czyli znaków wątpliwe są tam dobre przypuszczenie: nie są one w przeciwieństwie do zysku drogich urządzeń, które niosą ze sobą niefortunne fotografów, bo wizyta w zakładzie powinny być starannie przygotowane: iść co najmniej cztery z nich, z rezerw żywności i wody, wziąć na badaniu przez cały dzień i być przygotowanym na ewentualne konsekwencje, począwszy od rabunku (dzieje się tam cały czas), a kończąc na upadku z wysokości stu metrów z powodu rażących dziur w ciemności skoku. I, oczywiście, zrozumieć, że nikt nie przyjdzie na ratunek.

Jednak wszystkie te dane tylko napędzany moje zainteresowanie, a ja z zapowiedzią czegoś kawałków wyjechał na studia roślin. I to było najlepsze doświadczenie udar perecherknuvshy wszystkim moim poprzednim polazki fabrykach.

metali ciężkich

Pierwsze miejsce w dzisiejszej kolekcji - duży zakład hutniczy, wybudowany w 1960 roku.

Najbardziej interesująca roślina była za podwójnym ogrodzeniem z drutu kolczastego. Ponadto należał do wciąż istniejących zakładach, a ponieważ obszar ten jest często obszedł obwód bezpieczeństwa. Zajęło to około godzinę, aby pokonać pierwszy obwód, czekać na właściwy moment dla końcowego Marzec-gipsie, a następnie uruchomić 200 metrów ogrodzenia z kolców. W tym momencie byliśmy widoczne ze wszystkich kierunków. Porysowana siebie i ubrania byliśmy w środku, a ja po raz kolejny za podróż zaniemówił.

Trudno jest ocenić wielkość zamiast obrazów. To jest tak wielka, że ​​tutaj byłoby umieścić kilka pól tuzina piłkarskich z tankowców oprócz dużym marginesem. Spędziłem tu więcej czasu niż chodzenie robienia zdjęć.

Szczerze mówiąc, nigdy nie byłem w tak dużej skali i opuszczonych miejscach początkowo dość zaskoczony - nie było jasne, w jaki sposób zorganizować spacer przez rośliny - chciałem zobaczyć wszystko!

Urządzenie miał pojemność wystarczającą do wytwarzania 1, 6 milionów ton stali poprzez proces Linz Donawitz. Został wyposażony torpedowych samochodów na szyny.

Wytwarzanie przerwane w 2012 i od tego czasu mothballed roślin.

metali ciężkich była najbardziej niebezpieczną, ciemne, a jeden z najchłodniejszych odwiedzanych fabrykach. Często było chodzić w ciemności, a nawet mijania rozpuszczonego w ciemności nie oświetlić sposób. W takich miejscach było dużo dziur, a kilka razy ja pocałowałem dobrą głowę na szczycie kawałka żelaza wystaje. To idzie w próżni na dużych wysokościach podnosi adrenalinę do następnego poziomu.

Podobnie jak wiele innych firm przemysłu stalowego w Belgii, został zamknięty z powodu nieopłacalności. Taki jest los historii przemysłowej Belgii, który został zatopiony w zapomnienie. Zawsze uwielbiałem rośliny. Trudno sobie wyobrazić, jak wielki i rozległy może być tego rodzaju przemysłu, aż go zobaczyć na własne oczy.

,

Lokalizacja była tak wielka, że ​​udało mi się uczyć tylko jego część. Nawet lekceważone, to miejsce żyje jego życie: ona patrzy na ciebie puste oczodoły okien na górze wiatr zawył, zmuszając struktury cienkie zostać wprawiony w ruch i wypełnienie przestrzeni z przerażającym hukiem, a znakomicie światło przechodzi przez otwór w suficie, pokazując doskonałą svetopredstavlenie. W ogóle, wszystko dał poczucie, że nie jesteśmy sami. Myślę, że kilka dni tutaj i nie byłoby na tyle.

,

Jeśli nagle ktoś będzie w stanie zidentyfikować Maszyny przedstawione na zdjęciach \ \ turbin generatorów \ piekarnika - nie wahaj się napisać w komentarzach! Program edukacyjny - dla mas!

Wielu fotografów tu dla nich - mocny obejmuje kotły, które mają wśród swoich zwanych „anten satelitarnych”.

Ze względu na grę światła wydaje się, że jeśli instalacja pracuje. W rzeczywistości, byliśmy bardzo szczęśliwy, że w tym czasie w fabryce. Wkrótce dlaczego

W moim skromnym zdaniem, to w porządku. Promienie światła dają dodatkowo estetyka rzucony miejsce.

Człowiek w sklepie tle wydaje bug.

Typowo, w miejscu jest podzielony na 3 dużych sklepów różnym stopniu bezpieczeństwa.

natknąłem to w sklepie №2:

Co to jest? Jeśli Michael Bay był tutaj, kolejny „Transformers” to będzie opracowane na podstawie tych jednostek.

,

I w tym miejscu będę kiedykolwiek wrócić!

Niebieski wieża

Kolejny zdrowy Koksowniczych ostatecznie zamknięta około 10 lat temu. Jego okolica jest dostrojony do określonej drodze: już przy podejściu do zakładu zdaliśmy sobie sprawę, że złapany w jak najbardziej realnym getta około podszedł cyganie, czarni spokojnie palił marihuanę kilka metrów od nas, okno pół domy były szczelnie zabite deskami, a same ulice były pokryte warstwą brud. Wydawało się, że policja tu nie robić zamieszania, dzięki czemu można bez problemów w ogóle się wspinać na ogrodzenie, które użyliśmy, a po poszukiwaniach znalazł drogę do 9 kondygnacji wieży.

Budynek oczywiście, nie tak interesujący jak heavy metal, ale tutaj jest to jednak możliwe, aby wędrować miejskiego fotografa. Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin, każdy etap podniesionej czarnego pyłu w powietrzu, a na koniec dnia wszyscy oglądać je umieścić ją delikatnie, nie comme il faut.

Tutaj spotkaliśmy fotografów kolegów z Holandii. Ze względu na jego dobra lokalizacja, miejscach uczęszczanych przez francuski, angielski, holenderski. Rosyjscy goście trudno dostać się do tych miejsc.

,

Dużym problemem było to, że w tym momencie ja dolman statywu, a zatem musiał wymyślić strzelać Ujęcia w słabym świetle bez poruszenia aparatu.

Kocham przemysłowe!

,

Worki z koksu i główne źródło czarnego pyłu w roślinach.

Obcy prace

Jedyne miejsce w serii postów o roślinach znajdujących się we Francji - stary, ale dość dobrze zachowanym farmie we Francji, otrzymał swoją nazwę, ponieważ urbex-absolutnie głupie graffiti w hali głównej. Od czasów lat 30. Pięć turbin są jeszcze w dobrym stanie, ale, niestety, znaki graffiti wszędzie. Wszystkie pięć turbin mają różne wzory i różne rozmiary. Prawdopodobnie były one dodawane w różnych czasach iw różnych celach.

Przez długi czas, zanim zasilanie może zostać osiągnięty bez żadnych problemów, tak długo jak to nie skorzystałam z sąsiedztwa dzieci i spadł do jego śmierci po upadku z Verkhoturov. Po wielu skarg obszarze zamkniętym przez ściany wewnętrznej i przekopanym obwód wykopu. Aby się tu dostać, było naprawdę ciężko. ogrodzenia wskazówka został zaostrzony, bolesne ukąszenia w rękach i stopach, a wysokość samego ogrodzenia było więcej niż 2 metry, a na mocy rowie wykopanym całkowita wysokość sięga czterech metrów. Pokonując rozległy obszar wzdłuż obwodu, w końcu zauważył, drzewa, przez które i dostał się do środka. Tam przebita dłoń i podeszwę stopy do najbardziej. Generalnie, aktywność tylko dla bardzo entuzjastycznie „adeptów”, to wystarczająco przyjemny. Kontrola Pokój znajduje się na antresoli z widokiem na hali turbin, z szerokim zakrzywionym schody po obu stronach.

Zakład się, gdy część szerokiego i bardzo obciążonym stalowni. Większość terytorium jest teraz rozebrane lub przebudowane, ale moc pozostaje jednym z wielkiego pieca, który jest teraz używany jako muzeum.

W rzeczywistości, zainteresowanie tylko hali.

W pierwszej części jest zakończona. Kolejna wycieczka jest lepsze zapoznanie się z zakładów metalurgicznych i koksu, pokonać ogrodzenie czterech metrów i prowadzony przez krzyż, tak jak nie dać się złapać na aparat fotograficzny, a także twarzą w twarz ze złymi złodziei miedzianego drutu i metalu raspilschikami. Wszystko ciekawe - do przodu!

Dziękuję i do zobaczenia wkrótce