Mój przyjaciel - Hitler: Najsłynniejsze fani nazizmu

30 lipca 1938 słynny amerykański przemysłowiec i ojcem nowoczesnego przemysłu samochodowego, Henry Ford otrzymał Order Zasługi Orła Niemieckiego - najwyższy z możliwych nagród dla obcokrajowców jest przyznawana w Trzeciej Rzeszy. Ta nagroda została oznaczona nie tylko wkładu Forda w przemyśle światowym, ale także do wspierania działań niemieckich nazistów i jego sympatię dla nich.

Wiele osobistości tamtych lat czuł sympatię do Hitlera, nazistowskie Niemcy i narodowego socjalizmu. Warto zauważyć, że chociaż w tym czasie nie było jeszcze świadomi wielu zbrodni popełnionych przez reżim, jednak nawet w tym czasie Hitler był uważany za ohydne postać i bardzo niejednoznaczne. Życie pamiętał najsłynniejszych fanów Trzeciej Rzeszy i Hitlera wśród zagranicznych gwiazd.

Henry Ford

Ojciec globalnej motoryzacji na wolnym miłości wystawiać ogólnoświatowy spisek żydowski. Duże wrażenie na nim wykonany rewolucji październikowej w Rosji, która doprowadziła do władzy bolszewików. Uważał ją to machinacje za kulisy świata żydowskiego i nabył mało znany gazety The Dearborn Niezależne który zaczął publikować fragmenty „Protokoły mędrców Syjonu” oraz artykułów narażając „prawdziwą naturę Żydów”. nakład gazety została zwiększona do ponad pół miliona egzemplarzy, co czyni go stać się jednym z najbardziej poczytnych amerykańskich gazet czasu.

Nie spoczniemy na to, Ford opublikował zbiór artykułów z gazety w specjalnej książce „Międzynarodowy Żyd”, który został opublikowany również na tyle duże ilości. Następnie przyszedł trzy kolejne książki o tajnych i podstępnych działań Żydów w Stanach Zjednoczonych. Publikacja artykułów i książek wywołały szerokie pasmo publicznego, Ford skrytykował różne organizacje publiczne, kościoły chrześcijańskie, prominentni politycy wysłał mu list otwarty potępiający jego poglądy. żydowskie organizacje publiczne wezwali wszystkich Żydów do bojkotu produktów Forda. Wreszcie, gdy presja opinii publicznej była tak wielka, że ​​stał się zagrożeniem dla jego kwitnący biznes, Ford publicznie przeprosił i skruchę za to rozpętał kampanię w prasie i obiecał nie robić. Ale jego książki osiągnęły już masowego obiegu w Europie, zwłaszcza w Niemczech, gdzie stał się ulubioną lekturą przyszłych działaczy (NSDAP) kierowanego przez Hitlera NSDAP.

Wiadomym jest, że sam Hitler był bardzo szacunkiem do Forda, który był jednym z niewielu Amerykanów, którzy są chwaleni w Trzeciej Rzeszy. Ponadto, wiele źródeł można znaleźć stwierdzenie, że wsparcie finansowe dla Forda przyczyniła się do ustanowienia i wzmocnienia partii nazistowskiej w latach 20. Na rozmowie z amerykańskimi dziennikarzami nie weszły jeszcze do władzy Adolf Hitler się w jego biurze portret Forda, aby pokazać, jak wiele szacunku odnosi się on do niego.

Ford otrzymał najwyższą nagrodę Rzeszy dla cudzoziemców, a gdy Francja była okupowana przez Niemców, zakład Ford nie upaństwowiono je jako znak szacunku i kontynuował swoją pracę. Ford otworzył kilka fabryk w Niemczech przez nazistów, oni nadal pracować przez całą wojnę.

Po wojnie: w czasie wojny, Ford wycofał się z przypadków z powodu poważnej choroby, a on wkrótce zmarł po wojnie. Jego następcy musieli wielokrotnie przeprosić za poglądy Forda. Do tej pory oni finansować różne żydowskie organizacje społeczne w znaku skruchy za czyny swoich przodków. Na przykład, słynny film „Lista Schindlera” został częściowo finansowane przez nich.

Charles Lindbergh

Legendarny pilot, który był w statusie gwiazdy światowej. Uniwersalny sława i popularność przyniósł lot przez Atlantyk w 1927 roku. Latanie z Nowego Jorku - Paryż, stał się pierwszym człowiekiem w historii, który sam mógłby transatlantyckiego lotu. Dzięki tej realizacji, stał się jednym z najpopularniejszych ludzi, nie tylko w Ameryce, ale również w Europie. Po locie, zrobił objazd wielkich miast, gdzie spotkał się przez setki tysięcy ludzi, jego popularność można porównać tylko z popularności pierwszych kosmonautów, bo wyraźnie pokazał, że jest możliwe, aby połączyć odległe kontynenty przez powietrze.

W ciągu 30 lat Lindberg stopniowo zaczął sympatyzować z amerykańskimi ultra prawicowych ruchów. Po skandalicznej sprawie uprowadzenia i zabójstwa jego polutoragodovalogo syna, który spowodował bezprecedensowy uwagę mediów (obecnie uważa się, że wykonywany był niewinny), przeniósł się do Europy, gdzie zaczął jawnie sympatyzują niedawno doszedł do władzy w Niemczech przez nazistów. Na prośbę rządu USA Lindbergh udał się do Niemiec, aby ocenić jego przemysłu lotniczego.

Rzesza lotnik witany jako bohater narodowy. Został zaproszony na otwarcie igrzysk olimpijskich w Berlinie, gdzie został stojący obok Hitlera i Goeringa lotnictwa Rzeszy Herman osobiście odznaczył go Orderem Orła Niemieckiego. Raport na temat niemieckiego przemysłu lotniczego był pełen entuzjazmu, wraz z jasnymi sympatii dla nazistowskiego reżimu Lindbergh, wyciągnął ostrą krytykę w swoim wystąpieniu do Stanów Zjednoczonych i spadek popularności.

W przededniu II wojny światowej w kampanii amerykańskiej opinii publicznej do wypowiadania się przeciwko wojnie, mówiąc, że Amerykanie chcą być wciągnięta do wojny z Niemcami, Żydami, którzy przeniknęli do rządu i mediów. Jednakże, z powodu ich poglądów Aviator stracił resztki dawnej popularności, prasa, przed włączeniem go do bohatera, a teraz ogłosił go Judasz zdrajca gorzej.

Z powodu oczywistej sympatii do Niemców, Lindbergh odmówiono rejestracji w lotnictwie z początku II wojny światowej, choć o usługę. Zajęło mu już wspomniano powyżej, Henry Ford, zapraszając go, by być konsultantem w swojej fabryce samolotów. Po wojnie: Lindbergh pozwolono stać się konsultant do Sił Powietrznych, a on nawet biorąc pod uwagę stopień ogólności. Nie przepraszam za swoich wcześniejszych poglądów, mówiąc, że dziennikarze są po prostu błędnie interpretowane jego wypowiedzi. Skupił się na ochronie zwierząt i przeniósł się na Hawaje, gdzie zmarł w 1976 roku w wieku 72.

Knuth Gamsun

Najbardziej znany norweski pisarz i Nagroda Nobla w dziedzinie literatury. Literatura dla Norwegian Knut Hamsun jest taka sama jak dla rosyjskich - Puszkina, Gogola, Tołstoja i Dostojewskiego razem. Hamsun jest nie tylko ozdobą literatury norweskiej i jeden z najbardziej popularnych pisarzy swego czasu, ale także wraz z Ibsena rzeczywiście twórca nowoczesnej literatury narodowej tego kraju.

Hamsun od początku był przekonany Germanophile i zadowolenie z nazistowską dojście do władzy. Pisarz i jego rodzina się na wycieczkę do Niemiec, gdzie został przyjęty bardzo dobrze, że lubi. W Berlinie, uhonorowano 75-letniego dzienny klasyczny, z tego punktu na Hamsuna było w korespondencji z wieloma przywódcami Rzeszy i został kaznodzieją niemieckich pomysłów. Często kiedykolwiek usprawiedliwić prasie kilka rzeczy, które sprowokowane potępienie w innych krajach. Na przykład, bronił hitlerowcy aresztowali pacyfista Carl von Ossietzky, Nagrodę Nobla, wspierany przez te niemal wszystkich pisarzy europejskich. Po, że większość ich kolegów zwrócił się przeciwko norweski.

Podczas okupacji Norwegii przez wojska niemieckie Hamsun kampanię na rzecz norweskiego rządu kolaboracyjnego, i wezwał Norwegów nie oprzeć się zawodu. Podczas wojny Hamsun udał się do Niemiec i spotkał się z Hitlerem. Goebbels, dał mu medal noblista, mówiąc: „Nie mam nic cenniejszego niż ten medal, więc daję wam” syn Hamsuna ochotnika do SS korespondentów wojennych pułk „Kurt Eggers”. W ostatnich dniach wojny, kiedy los Niemcy były już widoczne, a Hitler popełnił samobójstwo, Hamsun zareagował na śmierć raczej komplementarne Obituary, nazywając go wielkim wojownikiem o prawa narodów, chociaż zdaje sobie sprawę, że będzie to tylko pogorszyć swoją pozycję w powojennej Europie.

Po wojnie większość aktywnych członków kolaboracyjnego reżimu w Norwegii były surowo karane przez zwycięzców, ale Hamsun uniknął kary. Według niektórych źródeł, los pisarza zdecydował w Moskwie, przywódcy sowieccy, wśród których dorastał na książkach Hamsuna, popularne w czasach swojej młodości, nie upierał się, że wielki pisarz nie był zbyt surowo karane. Hamsun nie rezygnować ze swoich przekonań, nie chciał przeprosić i nic się nie nawrócili. Jednak na rozprawie mimo że został uznany za winnego współpracy, ale tylko karę grzywny. Zmarł w 1952 roku, mając napisać kolejną książkę. Obecnie jest uważany za klasyczny i jeden z najwybitniejszych mistrzów literatury norweskiej. W 2009 roku, obchody 150. rocznicy pisarza w Norwegii doprowadziło do protestów w Izraelu.

Ingvar kamprad

W przeciwieństwie do większości bohaterów materiał Kamprad był sympatyczny do Rzeszy w czasie, gdy był nieznany młody człowiek. Przyszły założyciel ponadnarodowych mega-korporacji „IKEA” i jednego z najbogatszych ludzi na świecie, w młodości był działaczem szwedzkiego spotkaniu socjalistycznej - NSDAP, która naśladowała niemieckich braci we wszystkim, nawet jego program prawie dokładnie skopiowany program narodowych socjalistów niemieckich. Kamprad nie był znaczącą postacią w partii z powodu wczesnego dzieciństwa, robiąc tylko rekrutować do strony rówieśników. To właśnie w tym czasie, a Kamprad założył firmę, która została później przekształcona IKEA, pieniądze otrzymane od ojca. Po wojnie: Kamprad mądrze milczy na temat nazistowskiej przeszłości. Stało się znane dopiero w latach 90., kiedy dziennikarze odnalezione w archiwach materiałów najbogatszym Szwed w młodości działał w partii nazistowskiej. Kamprad publicznie przeprosił za nim i wezwał członków partii nazistowskiej błąd młodości, dodając, że wiele żałuje tego i obiecał przeznaczyć 100 mln $ na cele charytatywne. Niemniej jednak, wciąż przestrzega jednego z liderów szwedzkiej prawej tamtych lat Peru Engdahl.

Edward VIII,

Król Brytanii, zapłacił cenę za tronem sympatii dla nazistowskich Niemiec. Edward udał się do Wielkiej Brytanii przed wojną, udał się w 1936 roku, ale po 327 dniach, nagle powiedział do abdykacji i opuszczenie kraju. Oficjalny pretekst do odmowy był jego zamiar poślubić rozwiedziony amerykańskiej Wallis Simpson, który rzekomo sprzeczne z niepisane tradycje rodziny królewskiej. Jednak w rzeczywistości, Edward z nią ożenić, nie było wiele możliwości, aby małżeństwo miały miejsce i nie naruszają żadnych przepisów. Ponadto, że nie planują zrobić to Queen, zamierzający zawrzeć związek morganatyczny. Jednak jeszcze przed formalnym koronacji Edwarda nagle ogłosił jego abdykacji i uciekł z kraju.

W rzeczywistości przyczyną obalenia (nazwijmy rzeczy po nazwach) były monarcha jego nadmiernej sympatii do Niemców. Niemcy są ważnym strategicznym wrogiem Brytanii iw interesie imperium była wojna z Niemcami, a Edward był zdecydowany wyraźnie pro-niemiecki. Odmówił mówić przeciwko okupacji Nadrenii przez Niemców, co było bezpośrednim pogwałceniem traktatu wersalskiego, a wspierany agresji Mussoliniego przeciw Etiopii. Podczas wizyty w Niemczech, witał ludzi na ulicach pozdrowieniu hitlerowskim. Sympatie króla weszła w pozornej sprzeczności z interesami narodowymi, co widzieli rządu. Nie czekając na jego koronacji, która stałaby się pełnoprawnym królem, rząd przy wsparciu braci Edwarda, w rzeczywistości dopuścił się zamachu stanu w celu usunięcia go z urzędu na korzyść jednego z jego krewnych. Został zmuszony do podpisania pisemne zrzeczenie Churchill, zablokowane jego próby odwołania się do narodu z rozmowy w radiu i nie zrobić następnego dnia po abdykacji został wydalony z kraju, z zakazem powrotu. Aby nie uszkodzić obraz rządu, zamach został zaprojektowany jako dobrowolnej abdykacji monarchy w imię kobiety, którą kochał.

Jednak zesłany ex-król nadal przyjaźnić się z nazistami w Europie, jest obecnie otwarty. Ponadto, na początku wojny, sympatyzował z Niemcami, dając w tym względzie szereg wywiadów. Były poważne obawy, że jeśli Brytyjczycy uchwycenia przez nazistów Hitler powróci na tron ​​przyjazny dostrojony do niej Edward, więc w 1940 roku byłego monarchy i jego żona zostali aresztowani i siłą zabrany do Bahamów na brytyjskim statku. Istnieje Edward formalnie pełnił funkcję gubernatora, ale to było bardziej jak link pod ścisłym nadzorem nadzór nad nim generał-gubernator.

Po wojnie pozostawiono Eduardo wrócić do Europy, ale nie w Wielkiej Brytanii, które pozwolono mu odwiedzić tylko przez wzgląd na brata pogrzebie po prawie 20 latach wygnania. sympatie nazistowskie Edward nigdy reklamowano je zamaskować, a także zamach stanu, brytyjska propaganda aktywnie wykorzystywane romantyczny melodramat, który zawsze służył tylko jedną wersję swojej abdykacji i wyjazdu - miłość do kobiety. W tej kwestii zostały usunięte dziesiątki filmów i setki książek zostały napisane, a teraz miliony kobiet podziwiać przystojnego księcia, zrzekła się tronu królewskiego z miłości do prostej kobiety.

Sir Oswald Mosley,

Brytyjski arystokrata i jeden z najmłodszych posłów w historii Wielkiej Brytanii. Mosley urodził się w starej arystokratycznej rodziny, otrzymała doskonałe wykształcenie, brał udział w I wojnie światowej, co znacznie boli nogę. Po wojnie wstąpił do konsvervatoram, stając się zastępca w 22. Jednakże, z powodu młodości nie był traktowany poważnie przez wielu kolegów, dlatego opuścił partię i przyłączył się do Partii Pracy.

Ożenił się z córką jednego z największych brytyjskich polityków, minister spraw zagranicznych Curzona. Na weselu Mosley udział śmietankę ariktokratii Europejskiej belgijskiego króla do Brytyjczyków. Młodzież, status weterana, pochodzenie i opłacalne ślub przyciągnął przed sobą świetlaną przyszłość i przyłączając się do Partii Pracy, on po pewnym czasie, nawet w stanie osiągnąć trzeciorzędnych, ale nadal pisać w rządzie. Wkrótce jednak, w końcu dał się wszystkie tendencje polityczne. Wybuch Wielkiej Depresji wyraźnie wykazać wszystkie wady kapitalizmu, które opuściły Mosley odparował niedopuszczalne dla komunizmu, a prawy - faszyzm. To świeże i oryginalne dla Mosley i zainteresowany w ciągu 30 lat był założycielem, ideolog Unii brytyjskich faszystów.

Po śmierci pierwszej żony ożenił Mosley nowo brytyjski arystokrata Diana Mitford, który stał się jego wiernym towarzyszem na długie lata. Mitford podziwiany Niemcy i przeniósł się tam żyć. Miała przyjaciół z Magdą Gebbeels i znał wszystkich przywódców Rzeszy, wprowadzając do tego kręgu i Mosley. Ich ślub odbył się w domu Goebbelsa, sam jej obecnego Hitlera, który dał nowożeńcy dość skromny prezent - własną fotografię w ramce srebra.

Tymczasem brytyjscy faszyści próbowali skopiować taktykę sojuszników europejskich. Stworzyli walki Esesmani udział w starciach ulicznych z przeciwnikami politycznymi. Są one silnie wspierane działania Niemiec i Włoch w Europie i Afryce Północnej, które było wyraźnie w sprzeczności ze stanem brytyjskiej polityce. Wkrótce po wybuchu wojny z Niemcami, partia została zakazana, a całe kierownictwo aresztowano. Mitford Mosley i spędził kilka lat w więzieniu. Mosley został wydany w 1943 roku z powodu pogorszenia się choroby jest konsekwencją urazu frontach Pierwszego Świata. Po wojnie organizował ruch ultra-prawo Unii, co jednak nie cieszyć się poważne popularność. On kampanię na rzecz zjednoczenia Europy Zachodniej w obliczu zagrożenia komunistycznego. We wczesnych latach 60-tych odeszła od polityki. Zmarł w 1980 roku.

Sven Hedina

Jednym z najbardziej znanego podróżnika i geografa swego czasu. W okresie między dwiema wojnami światowymi książki Stein się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Jest ostatnim w historii Szweda, otrzymał tytuł szlachecki.

Hedin wielokrotnie doprowadził dużych wypraw do Azji, publikuje eseje na nich, które były bardzo popularne wśród czytelników. Chociaż Hedin żył w neutralnej Szwecji, aby trzymać się z dala od obu wojen światowych, nie przeszkadza mu być namiętny Germanophile iw pełni wspierać Niemców w pierwszej iw drugiej wojny. Pisał artykuły chwaląc Niemcy, podziwiał Hitlera iw czasie wojny, osobiście spotkał się z całym kierownictwem nazistowskich Niemiec, co pozostawił wspomnienia. Podobnie jak wielu innych sympatyków zagranicznych Rzeszy został odznaczony Orderem Zasługi niemieckiego orła. Napisałem serdeczne nekrolog o śmierci Hitlera.

Po wojnie nie zaprzecza, że ​​zawsze sympatyzowali z Niemcami, ale twierdził, że był konserwatywny, tradycjonalista, z dala od narodowego socjalizmu. Twierdzi się również, że dobre stosunki z Niemcami pozwolił mu uratować kilka osób z obozów koncentracyjnych. Zmarł w 1952 roku.

Ingmar Bergman

Jednym z najbardziej znanych twórców XX wieku w młodości był gorącym wielbicielem Hitlera. Jako młody człowiek, był w przedwojennych Niemczech dla programu wymiany młodzieży kulturowe. Tam uczęszczał mowę Hitlera, który oszołomiony go i zrobił ogromne wrażenie. Od kilku lat Bergman stał się fanem niemieckiego Führera. Ponadto Hitler współczuł i ojciec Bergmana. Niemniej jednak, nie ma dowodów, że kiedykolwiek był aktywny w ruchu nazistowskiego. Po wojnie: Bergman stał się wielki reżyser, jeden z najważniejszych ludzi w kulturze XX wieku. Bo nigdy nie prowadził kampanię dla narodowego socjalizmu i Hitler kochał ciszę, nie miał szansę być prześladowani po wojnie. On żył długo i umarł w 2007 roku.