Dlaczego, po wojnie, kraje zachodnie zmieniły swój stosunek do Związku Radzieckiego

Bez aliantów świętował zwycięstwo nad hitlerowskimi Niemcami. Wkrótce po wojnie, dzielili żelaznej kurtyny. Demokratyczna i „postępowych” Zachód widziałem nowe zagrożenie w obliczu „totalitarnego” reżimu komunistycznego ZSRR.

przewidywanie zmian

Zgodnie z wynikami II wojny światowej Związek Radziecki ostatecznie stał się jednym z mocarstw. Nasz kraj miał wysoką pozycję międzynarodową, która podkreśla członkostwa w Radzie Bezpieczeństwa ONZ i prawo weta. Jedynym konkurentem ZSRR na arenie międzynarodowej politycznej kolejny supermocarstwo - Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Nierozwiązywalne ideologiczne różnice między tymi dwoma światowymi liderami nie pozwala mieć nadzieję na stabilnym związku.

Dla wielu elit politycznych na Zachodzie radykalnych zmian, jakie zaszły w Europie Wschodniej i niektórych krajach Azji, stały się prawdziwym szokiem. Świat został podzielony na dwa obozy: demokratycznej i socjalistycznej. Przywódcy obu systemów ideologicznych USA i ZSRR we wczesnych latach powojennych nie zrozumieć granice tolerancji dla siebie, a więc wziął czekać.

Harry Truman, który zastąpił na stanowisku prezydenta USA Franklina Roosevelta, zalecał trudny konfrontacji między ZSRR i sił komunistycznych. Niemal od pierwszych dni prezydentury nowego szefa Białego Domu rozpoczęła przegląd sojuszniczych stosunków z ZSRR - jeden z podstawowych elementów polityki Roosevelta. Dla Truman był głównym interwencja w powojennej Europie Wschodniej, nie biorąc pod uwagę interesy ZSRR i, jeśli zajdzie taka potrzeba, do pozycji siły.

w West ważne

Pierwszy przerwał zastój premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill, który polecił Sztabów ocenić perspektywy inwazji wojskowej ZSRR. Plan operacji „Nie do pomyślenia”, zaplanowano na 1 lipca 1945 roku, pod warunkiem do ataku na ZSRR pioruna w celu wyrównania rząd komunistyczny. Jednak brytyjski wojskowy uznały taka operacja niemożliwa.

Bardzo szybko, Zachód dostał bardziej skutecznych sposobów wywierania presji na ZSRR. 24 lipca 1945 podczas spotkania w Konferencji Poczdamskiej, Truman nawiązywał do Stalina o bombie atomowej przez Amerykanów. „I oczywiście zauważył Stalinowi, że mamy nową broń niezwykłą siłą destrukcyjną” - przypomniał Truman. Amerykański prezydent uważał, że Stalin nie wykazują większego zainteresowania w tym poście. Jednak radziecki przywódca zrozumiałe i wkrótce wydał rozkaz Kurczatow wyrzuty rozwijać własne broni jądrowej.

W kwietniu 1948 roku weszła w życie plan opracowany przez Stany Zjednoczone sekretarz stanu George Marshall, który jest pod pewnymi warunkami zakłada ożywienie gospodarek europejskich. Jednak oprócz za pomocą „Plan Marshalla” przewiduje stopniowe zastępowanie komunistów od struktur władzy w Europie. Były wiceprezydent USA Henry Wallace potępił „Plan Marshalla”, nazywając go instrument zimnej wojny przeciwko Rosji.

zagrożenie TBN

Natychmiast po zakończeniu wojny w Europie Wschodniej, przy aktywnym wsparciu ze strony Związku Radzieckiego zaczęła tworzyć nową jednostkę upolityczniony krajów socjalistycznych: Albania, Bułgaria, Węgry, Rumunia, Polska, Jugosławia i Czechosłowacja doszedł do władzy, siły lewicy. Co więcej, ruch komunistyczny zyskał popularność w niektórych krajach Europy Zachodniej - Włochy, Francja, Niemcy, Szwecja. We Francji, bardziej niż kiedykolwiek, nie było duże prawdopodobieństwo komuniści doszli do władzy. Wywołało to niezadowolenie nawet w szeregach polityków europejskich, którzy sympatyzowali z ZSRR. Lider francuskiego ruchu oporu w czasie wojny, generał de Gaulle bezpośrednio zwany separatyści komunistów i sekretarz generalny Francuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej, Guy Mollet powiedział komunistycznych deputowanych w Zgromadzeniu Narodowym: «Ty nie opuściły i nie w porządku, to - ze Wschodu»

Rządy Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych otwarcie oskarżył Stalina komunistycznego zamachu stanu w Grecji i Turcji. Pod pretekstem likwidacji komunistycznego zagrożenia ze strony Związku Radzieckiego, aby pomóc Grecji i Turcji przewiduje przyznanie $ 400 mln ..

Kraje bloku zachodniego i obozu socjalistycznego na ścieżce wojny ideologicznej. Przeszkodą nadal Niemcy, które dawni sojusznicy, pomimo sprzeciwu ZSRR, są zaproszeni do udziału. Wtedy Związek Radziecki niespodziewanie obsługiwane prezydentem Francji Vincent Auriol. „Uważam, że to absurdalne i niebezpieczne wyobrażenie o podziale Niemiec na dwie części i używać go jako broni przeciwko Sowietom” - powiedział. Jednak z podziałem Niemiec w 1949 roku w socjalistycznej i kapitalistycznej Niemcy East RFN nie jest zapisywany.

Zimna wojna

mowy Churchilla, który wydał w marcu 1946 roku w amerykańskim Fulton w obecności Trumana, można nazwać punktem wyjścia zimnej wojny. Pomimo pochlebnych słów o Stalina, powiedział kilka miesięcy temu, brytyjski premier oskarżył ZSRR w tworzeniu żelaznej kurtyny „tyrania” i „ekspansjonistyczne tendencje” i partie komunistyczne krajów kapitalistycznych nazywany „piąta kolumna” z ZSRR. Różnice między ZSRR a Zachodem są coraz bardziej wciągnąć w przeciwnych obozów w przedłużającego ideologicznej konfrontacji który groził w każdej chwili zamienić się w prawdziwą wojnę. Utworzenie w 1949 roku NATO wojskowo-polityczny blok bliżej wiarygodności otwartego konfliktu.

08 września 1953 nowy prezydent USA Dwight Eisenhower pisał do sekretarza stanu Dulles o sowieckiej groźby: „W obecnych warunkach, to musimy wziąć pod uwagę, nie jest naszym obowiązkiem, aby przejść do wojny w sposób korzystny dla przyszłych pokoleń, wybraliśmy ten moment.”

Niemniej jednak, to właśnie podczas prezydentury Stanów Zjednoczonych Eisenhowera nieco złagodził swoją postawę wobec Związku Radzieckiego. przywódca USA nie tylko raz wykonał inicjator wspólnych negocjacji strony znacznie bliżej swoich pozycjach problemu niemieckiego, zgodził się zmniejszyć broni nuklearnej. Jednak, gdy w maju 1960 roku nad Swierdłowsku został zestrzelony amerykański samolot szpiegowski, wszelki kontakt przestał.

Kult osobowości

W lutym 1956, Chruszczow wykonany w XX Zjazd KPZR potępił kult jednostki Stalina. To wydarzenie jest nieoczekiwane dla radzieckiego rządu na reputację partii komunistycznej. Krytyka Związku Radzieckiego rozpadły adres na wszystkich stronach. Tak więc, Komunistyczna Partia szwedzki oskarżył ZSRR, że ukrywanie informacji od zagranicznych komunistów, Komitet Centralny KPZR „hojnie dzieli się z dziennikarzami burżuazyjnych”.

W wielu świecie partie komunistyczne zostały utworzone grupy, w zależności od relacji do raportu Chruszczowa. Najczęściej było ujemne. Niektórzy mówili, że prawda historyczna została zniekształcona, inni czuł raport był przedwczesny, a trzeci i wszyscy byli rozczarowani idei komunistycznych. Pod koniec czerwca 1956 roku doszło do demonstracji w Poznaniu, gdzie uczestnicy przeprowadzonego hasła: „Precz z komunizmem”! „Wolność”, „! Chleb”, „! Bóg” 5 czerwca 1956 w przypadku odpowiedzi rezonans amerykański dziennik „New York Times” opublikował pełny tekst przemówienia Chruszczowa. Historycy uważają, że materiał wydajność ZSRR był głową na Zachodzie przez polskich komunistów.

Komentując Chruszczowa, dziennikarz „New York Times” Jim Bell zauważyć, że podczas raporcie Chruszczowa - ze łzami, wymieniając intryg, spisków i counterplot otaczających ostatnie dni Stalina - ktoś ze słuchaczy zapytał: „Dlaczego go zabić ? „Chruszczow powiedział:” Co możemy zrobić? Wtedy nie było strachu. "

W Galerii Trietiakowskiej, Bell kontynuował, gdzie znaczna część wystawy są obrazy Stalina, były tylko dwa małe portrety przywódcy narodów. Amerykański dziennikarz nie ukrywa swój pozytywny stosunek do tego, co się stało, ale zakończył artykuł słowami: „Duch Stalina przez długi czas, aby poruszać się po ziemi”