Ciekawe fakty z historii gołębia

• Interesujące fakty z historii gołębia

Zdolność gołębi orientować się w przestrzeni, jak znaleźć drogę do ich stałego miejsca zamieszkania gdziekolwiek w świat wygląda naprawdę niesamowite. Dobrze wyszkolony ptak jest w stanie odpowiedzieć dokładnie określić kierunek i wybrać właściwą drogę, nawet jeśli to duża dawka znieczulenia wejść i w takim stanie, aby zabrać kilka tysięcy kilometrów od domu. Bardzo przydatne są unikalne umiejętności ludzi były w stanie dostosować się do ich potrzeb.

,

Pierwszy pocztowy dovecote w Rosji

Do dnia dzisiejszego nie została zachowana dokładne informacje na temat dokładnego czasu rozpoczęcia rozprzestrzeniania się gołębi w Rosji. Najstarsze materiały, które rzucają światło na stworzenie oficjalnego gołębia, datowany 1854. Mówią o próbach księcia Golicyna utorować drogę do dostarczania poczty ptaka. W szczególności - stworzenie szybkiego połączenia pomiędzy jego posiadłości w Moskwie i posiadłość w miejscowości Sima, który był w odległości 90 mil.

gołębi graficznego klatki.

Inne źródła, takie jak wcześniejsze wzmianki formalnego ustanowienia gołębia w Rosji, nie zostały znalezione. Z tego możemy wywnioskować, że do XVIII wieku gołębie wykorzystywane głównie do celów osobistych. Mianowicie, do przekazywania tajnych notatek i telegramów miłosnych, którzy starali się utrzymać w tajemnicy. na rozwój szczeblu państwowym choć było udane, ale zaczęło się znacznie później.

W ciągu najbliższych kilku lat, po udanym doświadczeniu księcia Golicyna golubevodstva popularności szybko nabiera tempa. Rezultatem było utworzenie w 1890 roku, „Kijów Towarzystwo gołębia sportu.” Po krótkim czasie został przemianowany na „rosyjskiego społeczeństwa gołębia sportu.” Organizacja dość szybko zyskał szeroką popularność. Aż do 1905 roku, pod jej kierownictwem wydała specjalny czasopisma „Journal of gołąb sport” regularnie organizowanych konkursach na krótkich i długich dystansach. Od początku dobrze znanych wydarzeń pracy Revolution październiku gołębi stopniowo popadał w ruinę, a mniej lub bardziej zaczął się odzyskać dopiero po 1925

Pierwszy rosyjski dovecote walce

Pomysł, aby używać doświadczonych ptaków pomoc wojska rosyjskie Najpierw doszło do porucznika-kapitana Arendt w 1873 roku. Mężczyzna był w Pechersk twierdzy na adiutanta po paradzie i równolegle zajmował się gołębiami szkoleniowych, które kupił od miłośników miejskich lub zamawianych z zagranicy.

żołnierzy gołębie wytwarzane z przenośnego klatki.

Szkolenie ptaki zaczęły wcześnie. Około trzy miesiące były one przyzwyczajone do przenośnych klatkach i regularnie wziął je coraz dalej od domu, rozwija zdolność orientacji. Gdy trwałe ptaki szybko poprawić swoje umiejętności lotu i wytrzymałość, dzięki czemu najlepiej z nich latać przez 12 godzin bez przerwy. Średnia prędkość w tym przypadku od 80 do 100 km.

Pomysł okazał się sukcesem, a od 1891 roku w całym kraju rozpoczęła się w celu ustalenia formalne linie gołębi komunikacyjnej. Pierwszy z nich prowadził między Moskwą i Sankt Petersburgu. Inni dołączył szereg głównych stacji na zachodnich i południowych granicach.

gołębi wyposażony kamer dla nieruchomych obrazów z powietrzem (1907).

Pod Ogólne MI Dragomirov gołębia sportu zyskała szczególną popularność. Wielokrotnie inicjowana konkursach skrzydlaty listonosz, starając się określić najszybszą rasy. Pierwszy ptak, który ustanowił rekord odległości i prędkości, nakrapiane gołąb stał się znany w czasie moskiewskiego hodowcy Domashkeva. Zarządza sześć godzin pokonać dystans 537 km, rozwijanie ze średnią prędkością 86 km / h.

„usługa wojskowe gołębi w ZSRR”,

Wbrew wszelkim przewidywaniom, nowoczesne środki komunikacji nie były w stanie popchnąć gołębia pocztowego do innych pozostałości z przeszłości. Ponadto, w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w ZSRR aktywnie wykorzystywane w operacjach wywiadowczych ptaków i dostarczyć ważnych depesze do 1945 roku.

czynne gołąb pocztowy używane w czasie II wojny światowej.

Pierwszym warunkiem, aby zapewnić, że stosowanie gołąb pocztowy w służbie publicznej pojawiły się znacznie wcześniej - „wojskowo-gołębia wykroczenie” w roku 1928. Już wtedy, na posiedzeniu Rady Pracy i Obrony została poddana pod głosowanie projekt W 1929 roku, zatwierdziła kolejności „na co system komunikacji gołąb na broni w tym kraju”, a rok później opracowano pierwszy tego rodzaju przewodnikiem dla szkolenia bojowego dla jednostek wojskowych golubevodstva.

Od początku działań wojennych kontrolę nad pierzastych listonoszy mocno dokręcone. Zgodnie z dekretem rządu, ludność musiała wycofać i zniszczyć wszystkie gołębie jako nielegalnych środków komunikacji. Ci, którzy odmówili wykonania rozkazu, został osądzony przez prawa wojny. Należy zauważyć, że ukrycie przeprowadza podwójne zagrożenie. W czasie okupacji niemieckiej, identyfikacji ptaków zagrożonych natychmiastowej egzekucji, bo Niemcy obawiali się, że ptaki będą korzystać partyzancką wojnę.

Na to, co jest instynkt powrotu do domu?

Na blisko badanie zdolności gołębi orientować się w przestrzeni całkowicie obalają powszechne przekonanie o wyjątkowej głupoty ptaków. Ich mózgi są tak dobrze rozwinięte, że jest zdolny do jednoczesnego przetwarzania wielu różnych operacji. Gołębie używany do określenia jego położenia w stosunku do jego domu rozmaite informacje: geomagnetyczne zabytków, infradźwięków, cechy krajobrazu. W ostatnich latach, wysunął hipotezę ostrej węch tych ptaków, choć wcześniej odrzucił podobną wersję.

przekształcony w autobusie gołębnik, że pierwsza wojna światowa był używany we Francji i Belgii.

Wyjątkowa jest struktura oka gołębia. zajmują one znaczną część wnętrza czaszki i przyznają ptaka imponująco ostre widzenie. Jasny indywidualna cecha obca dla organizmu człowieka, jest tematem wyborów. Gołębie są w stanie „filtrować” zakres wizualną uzyskaną ze środowiska, wybierając tylko to, co jest dla nich ważne w tym momencie i ignorując resztę. Aby określić czas dnia nie trzeba otwierać oczy - różnicę między światłem a ciemnością czują skórę.

Doskonała pamięć i zrozumienie uzupełniają gołębie ostrych reakcji wizualny, który pozwala im tworzyć skomplikowaną ścieżkę ruchu i umiejętności do ich obsługi.