Franco Baresi: biografia i zdjęcia gracz

W wieku 14 lat, piłkarz Franco Baresi pozostało bez matki i ojca i wylądował w sierocińcu. To nie powstrzymało go od stania się jednym z największych obrońców w historii piłki nożnej, a także autentycznym symbolem włoskiej drużyny narodowej i „Milan”.

Trudne dzieciństwa

Franco Baresi urodził się 8 maja 1960 roku na przedmieściach Brescii, zwany Travagliato. Dzieciństwo przyszłe legendy nie różnią się od dzieciństwa milionów włoskich chłopców: rano - w szkole, w godzinach wieczornych - piłka nożna, piłka nożna i tylko piłki nożnej. Styl życia młodych Baresi nie uległa zmianie po roku rodzina przeniosła się do znacznie bardziej bogaty i obiecujący Mediolanu.

rodzina Mediolan Baresi trafić tylko dwie tragedie. W 1971 roku zmarła matka Franco, w ciągu zaledwie kilku lat w strasznym wypadku samochodowym rozbił swojego ojca. Franco, wraz ze starszym bratem Giuseppe została umieszczona w sierocińcu.

Wydawało się, że jakieś szczególne perspektywy życiowe parami sierot tam. Ale piłka nożna nadszedł ratunku.

okazji przypadku

Zabawne, ale ulubiony zespół młodych Franco Baresi nie było „Milan”. Chłopiec namiętnie kibicowania głównym antagonistą „red-black” - Mediolan „Inter”. To było w akademii klubu z bratem Giuseppe Franco i starał się zrobić w 1974 roku.

autokary Giuseppe lubiany na raz - to nie tylko fajne wykluczyć z piłką, ale pozostał w doskonałej formie fizycznej. Nic więc dziwnego, że chłopiec natychmiast otrzymał zaproszenie do dołączenia do zespołu. Ale Franco nie miał szczęścia: nie ma nic wagony nie są brane pod uwagę. Baresi Jr. wydawał ograniczony do nich, zbyt wolne i zbyt chuda.

biografia sport Franco Baresi nie można uruchomić w ogóle, ale złamał szczęśliwy traf. Kiedy 14-letni mężczyzna, dławiąc łzy, wszedł do szatni, chwycił mężczyznę, całe ćwiczenie stał gdzieś w bok. To był trener Italo Galbiati, który formalnie tutaj w ogóle nie miało być - dzień wcześniej zrezygnował z Akademii „Inter” i wkrótce musiał iść do pracy w „Milan”. Jednak Italo Galbiati postanowił pożegnać się z dawnych kolegów i nadal udał się do treningu. Przedwczesne sensowne Baresi po prostu zafascynowany i trener zdecydował się zabrać go do szkoły, „Rossoneri”. Więc przyszłość legendy klubu po raz pierwszy w „Milan”.

,

zaufanie Liedholm

„Milan” w tym czasie kierował słynnym Nils Liedholm - jeden z członków legendarnego szwedzkiego trio „Gre-No-Li” miażdży wszystkich rywali, „Rossonerich” w późnych latach pięćdziesiątych. To była dobra wiadomość dla początkujących, bo nietypowo lojalny Liedholm zasłynął w tym czasie związane z młodości. Ze względu na Szweda Baresi mógł zadebiutować w „Milan” Już od 17 lat - w kwietniu 1978 roku, wyszedł na mecz przeciwko „Verona”. „Milan” przegrała 1: 2, ale młody akcja Baresi nikt konkretnych zarzutów nie są wezwani.

Przepłukać trener ufności, Franco spędził lato młotkiem na poważnie dodaje zarówno taktycznie i fizycznie - wiele z nich zauważył, że aby grać w Serie A chłopiec był jeszcze zbyt subtilen. Wyniki nie trzeba było długo czekać - w sezonie-1978/79 Baresi stał się głównym obrońcą „Milan” i wziął udział w 30 meczach ligowych. Jest to szczególnie godne uwagi, ponieważ w tym sezonie, „czerwony-czarny” stał się mistrzem.

czarny dzień

Podczas startu, jednak nastąpiło czarnym paskiem. We wczesnych latach osiemdziesiątych, „Milan” został oskarżony o ustawianie meczów i przymusowo wysłany do Serie B. Młody Baresi był wybór - pozostać w zespole i spędzić co najmniej rok w meczu ze słabymi przeciwnikami, lub szukać innych opcji. Decyzja Franco był jednoznaczny - tylko „Milan”!

Kolejna katastrofa wydarzyło się w 1981 roku. Baresi wzrosła jakiś dziwny wirus, z powodu którego został sparaliżowany. W pewnym momencie nawet piłkarz musiał przenieść się na wózku inwalidzkim. Lekarze dokładają wszelkich starań, ale aby znaleźć wyjaśnienie dolegliwość Franco nie mógł. Wyślij nieprzyjemne plotki na temat raka, ale potem choroba cofnęła. Baresi powrócił na pole, ale nauka nie rozumiała, co to w ogóle.

obrońca narodu

Solidna gra Franco Baresi wywołała zainteresowanie trenera reprezentacji Włoch Enzo Bearzot. Zaprosił strzeleckiej w kadrze, który udał się do Hiszpanii na Mistrzostwach Świata 1982. Jest „Azzurri” won „złoto”. 22-letni Baresi dostał tytuł mistrza świata, chociaż w sprawiedliwości należy zauważyć, że w tej dziedzinie, jest on turnieju nigdy nie opuścił.

błąd krytyczny

Jego najlepszym godzin przyjdzie później. W domu mistrzostwa, 1990 Świat Franco pomogą Azzurri wygrać „brąz”, a w 1994 roku uwolnił ją w finale. Tam „Squadra” zmierzy reprezentacji Brazylii, która obejmowała Romario i Bebeto błyszczące. Błyskotliwa gra włoskiej obrony „wysycha” gry. Głównym czas mecz zakończył się wynikiem 0: 0, a zdecydować wynik mistrzostw świata miał szereg kar. Brazylijczycy czynienia z jest niemal doskonały, ale jako część włoskiej drużyny dwie kary popełnione największe gwiazdy - nasz bohater Roberto Baggio. Zdjęcia Franco Baresi, który ledwo mógł ukryć łzy, rozsianych po całym świecie.

Zatem, osiągnięcia sportowe Franco Baresi unikalnego - na swoim koncie i ma złoto i srebro i brąz mistrzostw świata.

Berlusconi era

W połowie lat osiemdziesiątych, „Milan” powraca w serii „A”, aw 1986 roku kupił drużynę Silvio Berlusconiego. Od tego momentu w historii klubu rozpoczął zupełnie nową erę. Najbogatszy człowiek we Włoszech, oddaniem zakochany w futbolu, bez wahania spędził w zespole szalonych ilościach, zapraszając najlepszych zawodników i trenerów. Skład "red-black" dołączył Marco van Basten, Ruud Gullit i Frank Rijkaard na czele był trener Arrigo Sacchi innowatorem. W ciągu tych lat „Milan” zdobył trzy Cup / Ligę Mistrzów europejskich i 5 razy mistrzem Włoch. Kapitan zespołu cały czas pozostawał Franco Baresi, Paolo Maldini i Alessandro Costacurta, który stał się podstawą nieprzeniknionej obronie „Milan”.

słońca zawodowego

W połowie lat dziewięćdziesiątych Baresi obliczu nieuniknionego: gra staje się szybszy, partnerów wszystko masterovitee, a on, przeciwnie, nie bardziej młodzieńczy. Wkrótce zauważono i trenerzy zaczęli coraz wysłać Franco do rezerwy. Chociaż władza Franco był jeszcze coś nesporimym, stało się jasne, że nadszedł czas, aby myśleć o emeryturze.

Baresi nie ciągnąć i ogłosił koniec kariery natychmiast po zakończeniu sezonu 1996/97. W lidze zawodnik wszedł na boisko w 26 meczach - dobry wskaźnik, który pokazuje, że Franco zdecydowanie mogłaby przylgnąć do składu dwóch lub trzech sezonów. Jednak stary lew Mediolanu wolą ustąpić młodych. jak skupił się na studiach - z dala od piłki nożnej Baresi ja nie jechałem, że zdecydował się zostać trenerem.

Po futbolu

W tej dziedzinie, jednak niewielki postęp Franco nie osiągnięto. Szybko zorientował się, że nie bardzo jest licencja trenera i rozpoczął zarządzania sportowego. W 2002 roku, spędził trochę czasu reżyser sportowiec w Londynie „Fulham”, a następnie wrócił do swojego domu „Milan”. Tutaj, wziął jedną z czołowych pozycji w młodzieżowej akademii klubu. Baresi jest teraz ściśle monitoruje fakt, że trenerzy „czerwono-czarnych” nie uronić ani jednego gwiazda - tak jak kiedyś trenerzy BARESI przegapić autobus z „Inter”.

Franco Baresi również regularnie pojawia się w narodowej legendzie zespołu „Milan”. Zespół ten posiada towarzyskich na całym świecie. Brak chcąc oglądać mecz na żywo legendy nie są przestrzegane. Jako szczególny znak szacunku do meritum Franco Baresi jego numer gry „6” wycofane z obiegu i na stałe przypisane do gracza. Więcej dla „Mediolan”, w tym numer jeden nie zagra.