Silosy rakiet jądrowych

• silosy jądrowym

Starannie zamaskowane podziemne kopalnie głęboko w budynku 10-piętrowym oraz trzypoziomowy podziemny stanowisku dowodzenia między nimi - czegoś, co kiedyś było ukryte przed wzrokiem ciekawskich.

Nawet żona wojskowego nie zna prawdy o tym, co ich mężowie. Kto jest bardziej otwarty dla publiczności. Tak właśnie wyglądają prawie nic, wywiezionych przez całą drogę do wsporników stalowych. Ale, aby zobaczyć i nauczyć się samo urządzenie i centrum sterowania mój był nadal bardzo ciekawe!

Moi przyjaciele i ja od czasu do czasu wyjść do ciekawych miejsc w kraju, po przesłuchy i miejscach ze strony geocaching.

Do opuszczonego instalacji wojskowych zazwyczaj jest standardowo neubivaemaya betonka, bo nie przeszedł bardzo ciężkie maszyny:

P-14 - The Soviet jednostopniowe ciecz mrbm (IRBM) lądowych.

8K65 rakiety z układu jednostopniowego rozłączne głowicy. Bak nosić pociski, używane do budowy paneli aluminiowych leczonych himfrezerovaniem. Doładowania jest wykonywana przez zbiornik utleniacza powietrza, paliwa - azot. zbiorniki paliwa są izolowane od reszty kawałków układu paliwowego przez zawory membranowe, które pozwoliły termin przechowywania rakiet w stanie napełnionym do 30 dni.

Testowanie rakiet odbyła się Kapustin Jar z 6 czerwca 1960 roku w dniu 12 kwietnia 1961 Stan spadku rakiet był blisko Brack. Pierwsza seria startów zidentyfikował wadę konstrukcyjną powodujący kawitację i zniszczenie rakiety, ale wada została łatwo wyeliminowane. We wrześniu 1962 pozycja c pola w pobliżu stacji kolejowej koło Chita Wyczyść przeprowadzono pierwszy udany start testowy P-14 z głowicą jądrową na hipotetycznego cele dla nuklearnego Nowej Ziemi. Rakieta w locie jest nastawiony na cel konkretnego programu, zespół na gaz pochodzący z kierownicy czujniki indukcyjne na giroplate kolei silniki krokowe. Pocisk był zdejmowany główkę z termojądrowej za zdolności lotu 1, albo 2, 3 mm. Oddzielenie od korpusu wytwarzanego przez główny zespół integratora silnika zrywając trzy wybuchowe śrub. Natychmiast po tym proszek składa się z trzech silnika hamulcowego zamontowanego na zewnątrz komory rozdzielczej. Ich działanie zwolnił pocisków lotu i wdrożyć go w celu uniknięcia kolizji z głowicy obudowy. Nie było również system awaryjnego osłabić układ napędowy głowic i wyłączanie w przypadku znacznego odchylenia pocisku od zamierzonego toru lotu.

Od zewnątrz wygląda kompleks: Rura okładka - płyta betonowa o wadze 450 ton. Pokrywa jest przesuwany wzdłuż szyn, Silniki elektryczne - do konserwacji prewencyjnej i proszku - do celów bojowych.

Silosów do maszyny silosa oparte grupy Start „Chusovaya” (8P764) rozwój GSKB Spetsmash. Sposób począwszy wał - wolny, gazu dynamiczny, począwszy od szkła, na własnych silników. Kompleks składał się z trzech silosów rozmieszczonych w odległości 70-80 m, a pozycja polecenia magazynowania paliwa i sprężonego jednostki dostarczającej gaz umieszczonej w jednej strukturze - blok przetwarzania. Po pobraniu i wypełnieniu linii i dołączyć przewody zasilające pociski mogłyby być w tej pozycji przez kilka lat. W stanie napełnionym: kompleks pełni sprawna może być 30 dni. Ogólny schemat w centrum dowodzenia:

Szczegółowe stanowisko dowodzenia schemat:

Spacer?

Umieścić zbiornik heptyl.

pomieszczenie techniczne wokół górnej leja najbardziej kopalni ze stanowiska dowodzenia:

kopalni z systemem rakiet:

rakiety ładowania do kopalni:

W środku wysokości wałka jest wysokość 10 budynek więcej niż 30 m:

Oczywiście, wszystkie te przedmioty zdobyte w miarę możliwości po upadku programu nuklearnego, też nikt nie myślał o właściwej konserwacji. Jednak na Ukrainie w zależności od lokalizacji jednej z tych części sił wspaniałe muzeum utworzone wojsko się, gdzie można zejść do kopalni i stanowiska dowodzenia na dole i usiąść na ziemi, z którego ostateczna kolejność jest podana do uruchomienia rakiet.

Podróże po Ukrainie - to dobrze.