Anatolij Firsov, hokeista: biografia, życie osobiste, kariera sportowa, przyczyną śmierci

Anatolij Firsov - słynny radziecki hokeista. Wielokrotny mistrz i zdobywca Pucharu ZSRR, trzykrotny zwycięzca Igrzysk Olimpijskich. Jednym z najbardziej pamiętnych hity w National Hockey w 50-60s.

hokej Tło wynalazku

Anatolij Firsov urodził się w Moskwie w 1941 roku, kilka miesięcy przed rozpoczęciem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Zacząłem grać w hokeja w drużynie młodzieżowej w fabryce „Czerwony Październik”. nie było i wszyscy są teraz znany klasyczny hokej i rosyjski, znany również jako bandy. W tym czasie był znacznie bardziej popularna w ZSRR.

Na 13 lat młody, Anatolij Firsov był w dziecięcym sportowej szkoły moskiewskiego „Spartaka”. Tylko tutaj przeszedł do bandy hokeja na lodzie.

Praca "Spartakus"

Firsov był w „Spartakus” jest nie tyle z powodu uzależnienia od tego konkretnego zespołu, ale ze względu na fakt, że baza klubu nie był daleko od jego domu. W wieku 17 lat, Anatolij Firsov zadebiutował w „czerwono-biały” w krajowych mistrzostwach.

Podczas mistrzostwa domowe pierwszy grał na cztery podgrupy na etapie wstępnym, a następnie określa się najlepsze zespół w drugiej rundzie miejscu od 1 do 8 i 9 do 16.

„Spartakus” nie był jednym z liderów mistrzostw. W 1958 roku wygrał turniej na miejscach 9-16. W 1959 roku, Major League 5 zespołów w lewo, „czerwony-biały” stał się piątą co znacznie pomogło Anatolij Firsov. „Spartakus”, a następnie pokazał dobre wyniki, zdobywając 92 z podkładkami 27 meczów.

W 1960 roku system zostanie ponownie zmieniona, a zespół Firsov stał się dopiero 15 września.

Młody napastnik grał jasno, ale miejsce w pierwszym linku i nie otrzymali. Punktem zwrotnym w jego karierze był sezon, kiedy to zwrócił uwagę Anatolija Tarasowa, trenera CSKA, jeden z założycieli radzieckiego hokeja chlubnych tradycji.

Czy Firsov Chciałem CSKA?

Do tej pory nie wiadomo, jak skończyło się w tym zespole Anatolij Firsov. Hokeista oficjalnie przybył do komendy po wezwanie do wojska został wydany dla niego. Eksperci twierdzą dzisiaj, czy chciał być sportowcem w obozie „armii”. Niektórzy uważają, że napastnicy zabrali niemal siłą, inni, że wszystkie szczegóły zostały wstępnie uzgodnione z Tarasowa. W tym przypadku, fani Moscow „Spartak” jest wciąż opowiadają o tym, jak „podły CSKA” skradziony Player.

Debiutował w sezonie 1961/1962 za Anatolija Firsov. CSKA spotkał się z Rygi „Dinamo”. Przednia strzelił dwa razy. Ogólnie jednak, sezon dla „armii” zakończyło się niepowodzeniem. Poświęcili wiele - 240 goli w 38 meczach. Najbliżej prześladowca tego wskaźnika, Moskwa „Dynamo”, podniósł 40 bramek mniej. W tym przypadku, CSKA brakowało dużo - 105 razy latarnia zapalić swoje bramy. Ale nawet z tych figur zespół do ostatniej rundzie walki o zwycięstwo w turnieju. W rezultacie, tylko trzecie miejsce. Champion został Moscow „Spartak”, który w Firsov takie wyniki nie wykazały. „Czerwone i białe” zdobył 2 punkty więcej.

Tytuł ZSRR

Jednakże, nie trzeba się martwić na długo. W następnym sezonie zdobył złoty medal Anatolij Firsov. W play-off „CSKA” wygrał 16 meczów z 18.

W ciągu najbliższych 12 lat, napastnik 9 razy zdobył mistrzostwo ZSRR. I Tarasova był jednym z faworytów Anatolij Firsov. Hokeista wywalczył sobie miejsce w pierwszym linku, i był jednym z głównych napastnik CSKA przez ponad 10 lat.

Eksperci wskazał, że wielki napastnik ocenia sytuację na ziemi, ma genialny odpowiedzi. Przed dołączeniem do zespołu CSKA brakowało mu kondycji fizycznej, aby rozwijać się w pierwszej klasie hokeista. Praca z Anatolija Tarasowa rozwiązał ten problem.

Olimpiada Innsbruck

Po wyraźnie grać w mistrzostwach krajowych, Firsov zaczął regularnie przyciągają do gry dla drużyny narodowej.

W 1964 roku udał się do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w Austrii. Reprezentacja ZSRR był jednym z faworytów turnieju, zaczął się udowodnić w pierwszym meczu. Na rundy kwalifikacyjnej pokonała we wszystkich aspektach reprezentacji Węgier 19: 1.

W fazie grupowej radzieckie hokeiści nie stracić żadnych punktów. I Szwajcarii został pokonany 15: 0, Finlandia i Niemcy - 10: 0. Zespół US 5: 1, Czechosłowacja 7: 5, Szwecja 4: 2.

Największe problemy pojawiły się w grze z Kanadyjczykami. Mecz odbył się na równi, ale zespół Firsov nadal wygrał 3: 2.

Triumph Grenoble

W 1968 roku, Anatolij Firsov, którego biografia teraz mocno związany z hokeja, udał się do swoich drugich igrzyskach olimpijskich, aby powtórzyć sukces.

W tym czasie zespół radziecki został zwolniony z rundy kwalifikacyjnej, gra miała miejsce w grupie w jednej rundzie. Większość gier na graczy krajowych również ewoluowała szybko i łatwo. 9: 0 - zwycięstwo nad reprezentacji NRD, 9: 1 - nad Niemcami, 10: 2 - nad Stanami Zjednoczonymi, 8: 0 - przez Finów.

Kanadyjczycy pokonali - 5: 0, ale nie jest łatwo w tym czasie mieli Szwedzi, którzy tylko pokonał z wynikiem 3: 2. Statystyki psują doskonały zespół zdołał Czechosłowacji, który zdobył na olimpiadzie Radziecki hokeja 5: 4. Jednak Czesi przegrali z Kanadyjczykami i grał remis ze Szwedami. Zatem, złoty medal po raz drugi udał się do zespołu ZSRR.

Blow Anatolij Firsov w tym turnieju był druzgocący. Strzelił 12 goli i dał 4 asysty. Wynik był najlepszy na listę strzelców, a pierwszy z „bramki + pass”. Firsov weszła w zespole symbolicznej i został nazwany najlepszym naprzód turnieju.

Trzeci Olimpiada Firsova

W 1972 roku, już doświadczony Firsov udał się do swoich Olimpiady trzecich. W tej chwili w finale uczestniczyło 6 zespołów, który grał w meczu przeciwko siebie. Radzieccy hokeiści zaczęło się pewność zwycięstwa nad Finami 9: 3. Jednak w drugiej rundzie, wykonane niewypał. Mecz ze szwedzkim zespołem nie wróży żadnych problemów. Zwłaszcza, gdy po drugim okresie wynik wynosił 2: 0 dla drużyny ZSRR. Jednak decydujące dvadtsatiminutke Skandynawowie włączyć grę na swoją korzyść i trzy razy uderzył w bramę Władysław Tretiak. Efekt - remis 3: 3. W między ZSRR i Szwecja wynik był równy.

W trzeciej rundzie radzieckiego zespołu trashes Amerykanów - 7: 2, a skandynawskie Polacy przewyższają - 5: 3. Decydująca była czwarta runda. ZSRR odgrywa Polska - 9: 3 i szwedzkim stracić Czechów - 1: 2. W finale drużyna Firsov trashes Czechosłowacji - 5: 2, a Szwedzi stracić ponownie i wziął tylko czwarte miejsce, pobyt nawet bez medali olimpijskich.

zatrzymania Firsov

Kiedy był graczem na Firsov jest nazywany „koszmar bramkarzy”, i to było naprawdę tak. Kluczem do sukcesu była prosta. Dyscyplina, dyscyplina i jeszcze raz dyscyplina. On nigdy nie zaprzeczył trenerem Anatolij Tarasow, który prowadził CSKA i sowieckiej reprezentacji. Nauczyciel nieustannie próbował go w różne zestawy z różnymi partnerami, ciągle przestawiać z jednego boku na drugi. Zmuszony stawić czoła nowym wyzwaniom każdego dnia. Firsov różniły genialny zdolność do realizacji pomysłów trenera.

Nawet dzisiaj, starzy fani pamiętają bezkonkurencyjny Drybling Firsov, słynne zwody i przechodzi. Z ich pomocą, opuścił się w zimnych nawet wybitnych i czcigodnych rywali, zarówno naszych, jak i zagranicznych. Wielu powie, że jego najbardziej znany trik Firsov spostrzegł graczy zagranicznych hokeja. Więc czy jest nieznany. Podobnie, tylko że technika ta światowej sławy stała się z tego powodu.

Jest również znany ze swojej słynnej Firsov kliknięcia. Jego uderzenie było siłą potworny. deski hokej lodowisko pękają w szwach, a czasami nie są sami. Słynna jest historia, gdy w meczu z Samara „Skrzydła Sowietów” w mistrzostwo ZSRR napastnik rzucił krążek do bramki z taką siłą, że złamał kask strzał był Aleksand Sidelnikov. A także obniżył się w czoło. Bramkarz musi być pilnie hospitalizowany pożarna karetka. Bramkarz twierdził lodowiska hokejowego w stanie nieświadomości. Na szczęście, to szkoda nie miała wpływu na zdrowie Sidelnikov. Ale czeski bramkarz Firsov zapewniają stały ból głowy. Mówi się, że Władimir Dzurilla skrzywił się i skurczył się z każdą parą radzieckiego napastnikiem, a nie to, co klikasz. Jednak najbardziej popularne historia związana z Firsov, miała miejsce w Mistrzostwach Świata w 1967 roku. Turniej odbył się w austriackim Wiedniu. W grupie radzieckich hokeistów były góruje nad wieloma zespołami. Z wynikiem 16: 1, bili Niemcy 12: 0 - Niemcy, 8: 2 - Finlandia, 7: 2 - USA 4: 2 - Czechosłowacja, 9: 1 - jeden z głównych konkurentów, zespół Szwecji.

Losy tytułu zdecydowano w meczu z Kanadyjczykami. Mnóstwo goli w tym spotkaniu nie zaobserwowano sowieckie sportowców energicznie zaatakowała, ale bramkarz granicą zespół Seth Martin zrobił na cudach sądowych. Zgłasza zespół ZSRR nie osiągnął celu.

Już w połowie meczu zdesperowany Firsov, przechodząc na następnej zmianie, bez patrzenia wrzucił krążek na strzał z Kanady. Jako że był zaskoczony, gdy wszyscy partnerzy w drugim zaatakował go z gratulacjami. Pralka, zwolniony przez Canadian bramki w sposób losowy, był za szczerze wstrząśnięty Martin. Ten moment był punktem zwrotnym w tym meczu, Kanadyjczycy nie odzyskały z szoku i przegrał 1: 2. A w ostatnim spotkaniu ustąpił nawet Szwedów - 0: 6.

Firsov na turnieju po raz kolejny stał się najlepszym strzelcem. Na swoim koncie 11 bramek odwrócił i 11 asyst.

Działanie w systemie

Firsov był wyjątkowym graczem. Na przykład, eksperci twierdzą, że jest on jednym z niewielu graczy na świecie, który grał na pozycji pomocnika. Choć oficjalnie ta rola w hokeja nie istnieje. Nawet dziś istnieją tylko bramkarz, obrońcy i napastnicy.

Taki eksperyment wymyślił sobie równych autokarów Anatolij Tarasow z powrotem w latach 60-tych. Wdrożyć ten plan miał Firsov. Jego gra budowa Tarasov zwany „system”, Firsov w niej było podłączyć silnik, główną postacią kluczową.

Mówią, że ich „system” Tarasov widział we śnie, tak jak Dymitr Iwanowicz Mendelejew okresowego pierwiastków chemicznych. I nawet we śnie na pozycji pomocnika grał sportowca pod numerem 11. To jest ta została odnotowana na sweter Firsov. Okazało się później, że sukces „system” Tarasova działa tylko w jednym przypadku. Jeśli pozycja pomocnika odgrywa wagon jako Firsov. Dlatego idea słynnego mentora zapomniane przez wiele lat.

Staraliśmy się wrócić do niego Szwedów na olimpiadzie w 2002 roku w amerykańskim Salt Lake City. Początkowo wszystko szło dobrze. W etapie grupa skandynawskich, procedura prowadzona Tarasova przemian pokonać Kanadyjczyków - 5: 2, Czech - 2: 1, a Niemcy - 7: 1.

Jednak w 1/4 finału poniósł sensacyjną porażkę z Białorusi - 3: 4, które do tej pory stracił wszystkie swoje mecze w następnej grupie. Najwyraźniej jego Firsov w szwedzkiej reprezentacji i nie został znaleziony.

Firsov był wybitny hokeista. W trakcie swojej kariery, 8 razy wygrał mistrzostwa świata i 8 razy mistrzem Europy. Na tych mistrzostwach miałem 62 gier, w których strzelone 64 bramek. 9 razy mistrz ZSRR, dwa razy zdobyła srebrne medale i jeden brązowy razy. 5 razy zdobył Puchar ZSRR, 6 razy wygrał Puchar Europy w hokeju.

W sumie mecze mistrzostw ZSRR odbyło 474 mecze, w których strzelone 346 bramek. Wynik fenomenalny. Aby uzyskać szczegółowe informacje na ten temat i wiele innych szczegółów kariery sportowej Firsov powiedział w swojej autobiografii, „Light zwycięstwo światła.”

W tym przypadku, należy pozostawić reprezentacji Firsov miał w kwiecie kariery. Powrót w 1972 roku, wystąpił w jednostce atakującej w trójce razem z Kharlamov i Vikulov, a miesiąc po triumfie w turnieju został wyrzucony z drużyny narodowej.

31-letni napastnik był trzymany intryg i gier pod klaunów. USSR trenerzy reprezentacji Anatolija Tarasowa i Arkady Cheryshev opuścił zespół po Olimpiadzie w Sapporo. Został on zastąpiony przez nie mniej słynnego Wsiewołod Bobrov, która była napięta i wrogie stosunki Tarasov. Nowy trener pozbył się wszystkich zwierząt z poprzedniego trenera. W pierwszej kolejności przez Anatolija Firsov. Dla hokeja było kompletnym zaskoczeniem i poważnym ciosem. Był w świetnej formie, ale został zmuszony do przejścia na emeryturę, jest niepotrzebny reprezentacji. Tylko w przeddzień hokeistów Super Series radzieckich z Kanadyjczykami, które miały miejsce w 1972 roku.

dziennikarze za granicą przez długi czas był w rozterce, bo nie mógł zrozumieć, dlaczego strona nie wykracza Firsov. W Kanadzie, wiedział wszystko wielu kochany i szanowany, a klub z National Hockey League „Montreal Canadiens” nawet zaproponował kontrakt długoterminowy. Jednakże, w czasie, aby uzyskać oficjalną zgodę na rozmowę do zagranicznego klubu radzieckich hokeistów było nierealne i tajemnica ucieczka z kraju Firsov nie jechałem.

Wynik Super Series było dobre, ale nie wybitne. Z ośmiu meczów Kanadyjczycy zdobyli w połowie spotkania, ZSRR reprezentacji tylko trzy. Jedna gra zakończyła się remisem. Jest prawdopodobne, że dla bardziej niezawodne działanie gracze Radziecki hokeja po prostu nie mają wystarczająco dużo Firsov, który w tym czasie był w doskonałym stanie i może trafić jego znakomity drybling więcej niż jednym przeciwnikiem.

Po zakończeniu kariery sportowej Firsov jego rozpoczął pracę trenera hokeja. Po pierwsze, w CSKA, a następnie w polskim „Legii”. Jednak znaczny sukces nigdy nie osiągnął. Wielu wierzy, że w tej pozycji brakowało mu wytrzymałość. Cechy, które mają Tarasową nie udało mu się przyjąć.

Po niepowodzeniu drużyny seniorów przez wiele lat pracował w szkole sportowej CSKA Anatolij Firsov. Dzieci kochał i szanował go, widział go jako mentora, który może być w sporcie, jak iw życiu. Poprowadził junior zespół ZSRR, wraz z Anatolija Tarasowa był liderem turnieju All-Union „Złoty Puck”.

Trwałość ciała

Inną charakterystyczną cechą bohatera tego artykułu - był wzorowym ojcem rodziny. W 18 lat, zaraził małżeństwa Anatolij Firsov. Mam nadzieję, że żona spędziła z nim całe życie, 40 lat w silnym małżeństwa. Zmarła w 2000 roku. Jej śmierć była poważnym ciosem i szok dla niego. Odzyskiwanie z którego nie był w stanie. Nadia zmarł w kwietniu, i Anatolij Firsov, zmarł w lipcu. Przyczyna śmierci - niewydolność serca. Jego żona doznał zaledwie trzy miesiące. Został pochowany na cmentarzu w Staroskhodnenskom na przedmieściach, w dzielnicy Khimki. Wraz ze swoją żoną. W 1998 Firsov otrzymał oficjalne międzynarodowe uznanie. Został wpisany na listę członków Hall of Fame w IIHF, która znajduje się w Toronto, w Kanadzie.