12 Najsłynniejsze miecze, które składają się legendy

Noże i magiczne

Miecz był zawsze szlachetny broń. Knights traktować ich ostrza, jako towarzysz, a utraciwszy miecz w walce, wojownik pokryty się z nieusuwalnym hańby. Wśród znanych przedstawicieli tego typu broni białej ma swój własny „know” - słynne ostrza, które, według legendy, mają magiczne właściwości, na przykład zmusić do ucieczki wroga i chronić swego pana. W tych opowieściach jest trochę prawdy - artefakt miecz w swoim rodzaju mogłoby zachęcić zwolenników jego właściciela. Prezentujemy wam 12 najbardziej znanych śmiertelne relikwie w historii.

1. miecz w kamieniu

Wiele osób pamięta legendę króla Artura, opowiada o tym, jak on wbił miecz w kamieniu, aby udowodnić swoje prawo do tronu. Pomimo absolutnie fantastycznej opowieści, mogłaby oparty na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce dopiero znacznie później rzekomych za panowania legendarnego króla Brytów.

We włoskiej kaplicy Monte Siepi przechowywane bryła mocno zakorzenione w jego ostrza, w którym, według niektórych należała Tuscan rycerz Galgano Guidotti, żyjący w XII wieku.

Według legendy, Guidotti wyróżnia paskudne usposobienie i prowadził dość rozwiązły tryb życia, więc gdy przyszedł do niego archanioł Michał, i wezwał go, by wziąć ścieżkę służby dla Pana, to udać się do mnichów. Śmiejąc się, Rycerz powiedział, że do opuszczenia klasztoru byłoby tak mocno, jak do cięcia kamienia, i potwierdzić jego słowa, on zatrzasnął ostrze głaz leżący w pobliżu. Archanioł objawił uporczywe cud - ostrze jest łatwo wszedł w kamieniu, a dotknięte Galliano i zostawił go tam, a następnie dostał się na drodze do reform, a później został kanonizowany, a sława jego miecz przebił kamienia, rozłożone w całej Europie. Odsłaniając bryłę i miecz analizy radiowęgla, Uniwersytet w Pawii, personel Luigi Garlaskelli okazało się, że jakaś część tej historii może okazać się prawdą: wiek kamienia i miecz ma około ośmiu wieków, który jest równy życia lord GUIDOTTI.

2 Kusanagi

Ten mityczny miecz wieków symbolem potęgi japońskich cesarzy. Kusanagi (w tłumaczeniu z Jap - .. „Miecz trawa jest wyczyszczone”) jest znany również jako Ame-nomurakumo-no Tsurugi - „Zbieranie miecz obłokach niebieskich”.

Japońskie stany epickie, że miecz został znaleziony w Susanoo bóg wiatru w ciele zamordowanego je vosmigolovogo smoka. Susanoo dał siostrze Blade, bogini słońca Amaterasu, później był na wnuka NINIGI, a po chwili podszedł do półboga Jimmu, który później stał się pierwszym cesarzem Japonii.

Co ciekawe, rząd japoński nie wystawił miecz do publicznej wiadomości, ale wręcz przeciwnie, starał się ukryć go z dala od wścibskich oczu - nawet podczas miecz koronacyjny prowadzone owinięty w ściereczkę. Prawdopodobnie jest on przechowywany w sanktuarium Shinto Atsuta znajduje się w Nagoi, ale nie ma dowodów na jego istnienie nie jest.

Jedynym władcą Japonii, tekst publicznej wspominając miecz, był cesarz Hirohito (Hirohito) zrzeczenia się tronu po klęsce kraju podczas II wojny światowej, nazwał ministrów kościelnych utrzymać miecz, co może przyjść.

3 Dyurandal

W ciągu wieków, parafianie kaplica Hom Dame znajduje się w mieście Rocamadour widział utknął w ścianie miecza, który zgodnie z tradycją, należał do Roland - bohater średniowiecznych eposów i legend, naprawdę istniały. Według legendy, rzucił swój magiczny miecz, chroniąc kaplicę od wroga, a miecz pozostał w ścianie. Zafascynowany tymi opowieściami mnichów w Rocamadour wyciągnął licznych pielgrzymów, którzy opowiedział historię miecza Rolanda siebie, a tym samym legendę rozłożone w całej Europie.

Jednak zdaniem naukowców, w kaplicy miecza nie jest legendarny Durandal, Roland, który przerażony jego wrogów. Słynny rycerz Karola zmarł 15 sierpnia w Bitwie Baskowie 778-letnich w Ronsevalskom Gorge, znajduje setki kilometrów od Rocamadour i plotek „Durandal” zakorzenione w ścianie, zaczęły pojawiać się dopiero w połowie XII-tego wieku, prawie równocześnie z pisząc „Pieśń o Rolandzie”. Mnisi po prostu skontaktować imię Roland mieczem, aby zapewnić sobie stały napływ wiernych. Ale odrzucając wersję Roland jako właściciel ostrza, eksperci nie mogą zaoferować coś w zamian - do kogo należał, prawdopodobnie pozostanie tajemnicą.

Nawiasem mówiąc, nie ma miecz w kaplicy - w 2011 roku został usunięty ze ściany i został wysłany do Paryża Muzeum Średniowiecza. Ciekawe jest również to, że w języku francuskim słowo „Durandal” jest rodzaju żeńskiego, tak że Roland prawdopodobnie miał miecz nie jest przyjazne uczucia, a prawdziwa pasja i było mało prawdopodobne, aby rzucić swoją ukochaną na ścianie.

4. Bloodthirsty Muramasy ostrza

Muramasa - słynny japoński szermierz i kowal, który żył w XVI wieku. Według legendy, Muramasa modlił się do bogów, tak że dał swoje ostrza siły krwiożerczy i destrukcyjny. Mistrz zrobił bardzo dobry miecz, a bogowie poszanowaniem jego prośbę umieszczając każde źdźbło demonicznego ducha zniszczenia wszystkich żywych istot.

Uważa się, że jeśli miecz Muramasa długo zbierał kurz wokół, może sprowokować właściciela do morderstwa lub samobójstwa jako sposobu „upić” krew. Istnieją niezliczone historie o posiadaczy Muramasy mieczy, które były szalone i zabił wielu ludzi. Po serii wypadków i morderstw, które miały miejsce w rodzinie słynnego szoguna Tokugawa Ieyasu, czyli popularnej plotka związana z klątwą Muramasy rząd ogłosił Blade Master Outlaw, a większość z nich została zniszczona. Należy uczciwie powiedzieć, że Muramasa School - jest to cała rodzina rusznikarzy, które trwały około stu lat, więc opowieść o „ducha demonicznego żądzy krwi”, zakorzenione w miecza, nie więcej niż legendą. Ostrza Klątwa, wykonane przez mistrzów szkoły, był paradoksalny jak się może wydawać, ich wyjątkową jakość. Wielu doświadczonych wojowników wybrał swoje miecze i inne, widocznie ze względu na ich umiejętności i ostrość ostrza Muramasy, najczęściej wygrywa.

5. Honjo Masamune

W przeciwieństwie bloodthirsty mieczy Muramasy, Trzony Masamune pana według legendy, obdarzoną żołnierze spokoju i wiedzy. Według legendy, aby dowiedzieć się, których ostrza są lepsze i ostrzejsze, Muramasa Masamune i opuścił miecz do lotosu rzeki. Kwiaty odsłonić istotę każdego z panów: Masamune miecz ostrze nie spowodować ich nie jednego zadrapania, ponieważ jego ostrza nie powinny zaszkodzić niewinnym, ale praca Muramasy, z drugiej strony, jeśli sama dążyła do cięcia kwiatów na małe kawałki, uzasadniając swoją reputację.

Oczywiście, jest to czysta fikcja - Masamune żył prawie dwa wieki wcześniej Rusznikarze Muramasa szkoły. Jednak Masamune miecze są naprawdę wyjątkowy: sekret ich siły nie może ujawnić dopiero teraz, nawet przy użyciu najnowszych technologii i metod.

Wszyscy żyjący czarodziej ostrza są skarbem narodowym Japonii i jest ściśle strzeżony, ale najlepszy z nich, Honjo Masamune, został przekazany do wojsk amerykańskich kojarzy Baymoru (Colde Bimor) po kapitulacji Japonii w II wojnie światowej, a teraz jego miejsce pobytu jest nieznane. Rząd stara się znaleźć unikalne ostrza, ale do tej pory, niestety, na próżno.

6. Zhuayoz

Zhuayoz Blade (w tłumaczeniu z francuskiego „joyeuse” - .. „Joyful”), zgodnie z legendą, należał do założyciela cesarstwa Karola Wielkiego, a przez wiele lat służył mu wiernie. Według legendy, mógł do 30 razy dziennie, aby zmienić kolor ostrza i jasność jego słońce zaćmione. Obecnie istnieją dwa ostrza, które mogą władać słynny monarchę.

Jeden z nich, przez wiele lat był używany jako miecz koronacyjny królów francuskich, trzymane w Luwrze, i został przez setki lat trwa dyskusja, czy ręka Charlemagne naprawdę chwycił rękojeść. analizy radiowęglowe pokazuje, że to nie może być prawda: Zapisz starą część zestawu w mieczu Luwru (w ciągu ostatnich stu lat wielokrotnie przerobione i przywrócone) ustanowiony pomiędzy X-XX i XI-tego wieku, po śmierci Karola Wielkiego (cesarz zmarł w 814 th roku). Niektórzy uważają, że miecz został wykonany po zniszczeniu Zhuayoza i jest dokładną kopią, czy jest on obecny w części „na dobre”.

Innym kandydatem do przynależności do legendarnego króla jest tak zwany miecz Karola, który jest teraz w jednym z muzeów Wiednia. O czas opiniami swoich specjalistów Manufacturing różnią się, ale wiele przyznać, że nadal może należeć do Carla, pewnie chwycił broń jako trofeum podczas jednej ze swoich podróży do Europy Wschodniej. Oczywiście, nie jest to słynny Zhuayoz, ale jednak, że miecz ma wartość jako historyczny artefakt.

7. Miecz Peter

Istnieje legenda, że ​​ostrze, które jest częścią ekspozycji muzeum polskiego miasta Poznania - nic jak miecz, który apostoł Piotr odciął ucho słudze arcykapłana w chwili aresztowania Jezusa w Getsemani. Ten miecz w 968 roku sprowadzono do Polski biskupa Jordana, który zapewnił, że wszystkie ostrza należał do Piotra. Zwolennicy tego mitu uważa się, że miecz jest kuty na początku I-ego wieku, gdzieś na wschodnich obrzeżach cesarstwa rzymskiego Większość badaczy, jednak wierzę, że broń jest znacznie później niż wydarzenia opisane w Biblii, to potwierdza analiza metali, z których topi miecza i ostrza typu „miecz” - w czasach apostołów tych mieczy po prostu nie robi, że pojawiła się dopiero w XI-tego wieku ,

8. Wallace Miecz

Zgodnie z legendą, Sir William Wallace, dowódca i lider Szkotów w walce o niezależność od Anglii po zwycięstwie w bitwie pod Stirling obtyanuli rękojeść miecza, skóra skarbnik Hugh de Kressingema zaangażowane w zbieranie podatków dla Brytyjczyków. Przypuszczalnie niefortunne skarbnik miał przed śmiercią przez wiele okropnych minut, ponieważ oprócz rękojeści Wallace wykonane z tego samego materiału co pasie pochwy i miecza.

Według innej wersji legendy, Wallace wykonany pas skórzany miecz tylko, ale nic powiedzieć na pewno w tej chwili jest bardzo trudne, ponieważ na prośbę króla Jakub IV miecz poddawany jest zmiana - Stare zużyte miecz wykończenia został zastąpiony przez bardziej godny tego wielkiego artefaktu.

Prawdopodobnie Sir William naprawdę można ozdobić swoją broń skóry Skarbnik: jako patriota swojego kraju, nienawidził zdrajców współpracujących z okupantem. Jednakże, nie ma innej opinii - wielu ludzi wierzy, że historia została wymyślona przez Brytyjczyków, aby utworzyć bojownika o niepodległość Szkocji, wizerunek krwiożerczego potwora. Prawda będziemy prawdopodobnie nigdy nie wiadomo.

9. Miecz Król Goujian Yue,

W 1965 roku, w jednym z dawnych chińskich grobowców, archeolodzy znaleźli miecz, który mimo wilgoci otaczającej go od wielu lat, nie było plamka rdzy - broń były w doskonałym stanie, jeden z naukowców, nawet cięte palcem, kiedy jestem sprawdzając ostrość ostrza. Mając starannie badali znalezisko, eksperci zauważył ze zdziwieniem, że nie była mniejsza niż 2, 5 tysięcy lat. Zgodnie z najczęstszych wersji, miecz należał do króla Goujian Yue - jeden z Wanowie (władców) królestwa Yue podczas Vosen i jesienią. Naukowcy uważają, że to ostrze zostało wymienione w utraconej pracy o historii królestwa. Według jednej z legend, Król Goujian Yue Uważa się, że miecz sens tylko broń w swojej kolekcji, w innej tradycji mówi, że miecz jest tak piękny, że mogą być tworzone tylko przez wspólne wysiłki Nieba i Ziemi.

Miecz doskonale zachowany wyłącznie poprzez sztukę starożytnych chińskich rusznikarzy: ostrze ze stali produkowanej stopu wynalezionej przez nich i pochewki tej broni tak mocno ostrzem, że dostęp do niego powietrze zostało praktycznie zablokowany.

10. Semizuby miecz

Ten niezwykle piękny nóż został znaleziony w 1945 roku w sanktuarium Shinto Shrine Isonokami (japońskim mieście Tenri). Miecz jest bardzo różni się od zwykłych dla nas zimno stal z gówna Wschodzącego Słońca, a przede wszystkim kompleks postaci łopaty - na nim istnieje sześć dziwaczne odrosty, a siódma jest oczywiście uznać czubek noża - tak uznało Broń została nazwana Nanatsusaya-no-tachi (w pasie . z Jap. - "Semizuby miecz").

Miecz był trzymany w strasznych warunkach (co jest bardzo nietypowe dla japońskiego), tak, że jego stan pozostawia wiele do życzenia. Na tarczy widnieje napis, zgodnie z którym władca Korei przedstawił tę broń do jednego z chińskich cesarzy.

Opis dokładnie tego samego noża znalezionego w Nihon Shoki, najstarszy pracy w japońskiej historii: według legendy, semizuby miecz był darem prepodneson wpół mityczny Cesarzowa Jingu.

Mając dokładnie zbadał miecz, eksperci doszli do wniosku, że najprawdopodobniej jest to legendarny artefakt, ponieważ przewidywany czas jej powstania pokrywa się z wydarzeniami opisanymi w Nihon Shoki, oprócz tam wymienione jest również sanktuarium Isonokami Shrine, więc reliktem po prostu położyć jest więcej niż 1, 5 tysięcy lat, aż stwierdzono.

11. Tyson,

Broń, które należały do ​​legendarnego hiszpańskiego bohatera Rodrigo Diaz de Vivar, lepiej znany jako El Cid Campeador, dziś znajduje się w mieście Burgos Cathedral i jest uznawany za narodowy skarb Hiszpanii.

Po śmierci ramionach Sid spadł do przodków hiszpańskiego króla Ferdynanda II Aragonii, a jego następcą został król dał relikwię do markiza de Falces. Potomkowie markiza setek lat ceniona artefaktu, aw 1944 roku za zgodą miecza stała się częścią wystawy w Royal Military Museum w Madrycie. W 2007 roku właściciela miecza sprzedał go do władz regionu Kastylii i Leon za $ 2 miliony i przekazał go do katedry, gdzie jest pochowany El Cid.

Pracownicy Ministerstwa Kultury boli sprzedaży miecza, i zaczęli rozpowszechniać informacje, które są później fałszerstwo, które nie ma związku z de Vivar. Jednak dokładna analiza potwierdziła, że ​​chociaż rękojeść zużyte „native” broni w XVI wieku został zastąpiony przez inny, ostrze jest wykonane w XI-tego wieku, to z pewnością miecz należał do bohatera.

12. Ulfbert

W naszych czasach takich mieczy prawie zapomniane, ale w średniowieczu słowo „ulfbert” Viking wrogów doświadczył prawdziwej grozy. Honor posiadać takie broń należała wyłącznie skandynawskie elitarnych sił zbrojnych, ponieważ ulfberty były znacznie silniejsze niż inne miecze czasu. Większość średniowiecznego zimnej stali został wyrzucony z kruchego stali niskowęglowej z domieszką żużla i Wikingowie dla swoich mieczy kupiono w Iran i Afganistan tyglu ze stali, która jest znacznie silniejsza.

Kto wie, kto to Ulfbert i czy zgadł pierwszy stworzyć takie miecze, ale to było na piętna mieczy wykonanych w Europie z Iranu i Afganistanu metalu. Ulfberty - być może najbardziej doskonałe zimne wczesne bronie średniowieczu znacznie wyprzedza swój czas. Porównywalne ostrza wytrzymałościowe rozpoczął masową produkcję w Europie dopiero w drugiej połowie XVIII-tego wieku do początku globalnej rewolucji przemysłowej.