Sposoby rozprzestrzeniania się wiadomości w różnych epok

Kiedy w pobliżu wybrzeża Nowej Gwinei, jeszcze nie wylądował na suchym lądzie, zespół wyprawa Mikluho Maclay był na kotwicy, wszyscy mieszkańcy wyspy byli już świadomi wizyty gości. Badacz nie widzi duszę w Zatoce, ale grube pióropusze dymu były widoczne na wzgórzach. W ten sposób cała wyspa była wiadomość o przybyciu obcych. Jakie inne sposoby rozpowszechniania informacji za pomocą ludzi w różnych epok - w dalszej części artykułu.

starożytnych metod transmisji informacji na długich dystansach - Beacons bębnów i

Od najdawniejszych czasów ludzkość wykorzystała wiele środków, aby przekazać ważne informacje. Najbardziej popularnym sposobem komunikowania się coś sensownego do okolicznych wsi były pożary. Zostały one wykorzystane od niepamiętnych czasów, a stały się nieistotne tylko w 19 wieku (kiedy zaczęli używać telegraf optyczny zamiast pochodni Fire).

Ogniska spalone w starożytnej Grecji, wieże Great Wall of China w Rosji. Doskonale opanował sztukę ognia Indian Ameryki Północnej, którzy zostali przeszkoleni w tej umiejętności czarowników i może być uznane za pełnoprawnych członków społeczności tylko z posiadania niezbędnej wiedzy.

Kod spalinowy wykazuje szerokie możliwości. Nadanie obłoczek dymu określonego koloru i kształtu, Indianie może wysłać różne informacje - ostrzeżenie o najazdu wojskowego, aby informować o liczbie wrogów i ich położenie, aby zgodzić się na ratunek.

Dla różnych grubości i barwy dymu użyciu różnych surowców - suchy trawy i cienkie gałązki utworzyć przezroczystą zasłonę od światła. Ciemnej i gęstego dymu użyto minerały wilgotnego drewna, kości zwierzęce tkanki. Możliwość telegrafu pożarnej, stosowane w Europie, były znacznie bardziej ograniczone. Drums - inny sposób komunikowania, który wykazał imponującą żywotność. Zaczął być używany w czasach prehistorycznych, a do dziś w niektórych plemion Afryki Zachodniej nie są tracone bębny znaczenie. Dźwięki różnią się w skoku i czas, to może wysyłać wiadomości do wszystkich rodzajów sensie nie tylko sygnalizować niebezpieczeństwo. W wielu wioskach w Afryce o spotkaniu lub na początku ceremonii informuje stożkowy bęben brzmi okporo.

System ekspresowy serwis informacyjny z żeliwa liście do pergamin

W dawnych czasach, komunikat skierowany do konkretnej osoby lub grupy przekazanej za pośrednictwem usług kurierów. Ten zawód jest bardzo niebezpieczne, bo jeśli trzeba dostarczyć list z złych wiadomości, to prawdopodobieństwo realizacji było całkiem prawdopodobne.

Posłańcy starożytnym Egipcie były dbać o obecności woli, zwłaszcza tych, którzy dostarczają litery na zewnątrz państwa, ponieważ ich życie było w ciągłym niebezpieczeństwie. Niebezpieczeństwo przedstawione jako dzikie bestie i okrutnych sposobów obcokrajowców.

Nawet specjalne znaki identyfikacyjne (dzwony w Japonii, czerwone tarcze w Rosji) nie może zagwarantować bezpieczeństwa życia i zdrowia posłańca.

Wiadomości były przewody o różnych długościach i kolorach do węzłów. Na terytorium współczesnego Meksyku i Peru, taka wiadomość zwany stos. Jego znaczenie jest określana ustawienia, takie jak sposób związania, liczbę i lokalizację dla węzła.

oraz w greckim mieście Pergamonu udoskonalił technikę pisania na skór zwierzęcych, uchwyt ze stali surowej dokładniej niż zrobił Persów. Dlatego nowy nośnik pamięci stał praktyczne, lekkie, wytrzymałe. Może być stosowany kilka razy i napisał na pergaminie z obu stron. Jedyną wadą był wysoki koszt nośnika: do wytworzenia takiej tkaniny, to jest wymagane, aby wykonać kilka rodzajów robót - dokładne mycie, moczenie w roztworze wapno w trybie temperatury suszenia określonym i przedziału wilgotności wewnętrznej stronie, przetwarzania pumeks. Pergamin wykorzystywany do przesyłania wiadomości pomiędzy urzędnikami wysokiego szczebla.

Proclaimers w Europie i Rosji

Od 12 wieku w Europie są ludzie, nowy zawód, którego zadaniem było opublikowanie społecznie ważnych informacji operacyjnych. Nazywano ich zwiastunów. Byli w miejscu publicznym, wyrażając najświeższe informacje. To może być uroczyste orędzie zwycięstwa militarnego lub, wręcz przeciwnie, porażka, zapowiedź występu cyrku lub specyfikacji, o czasie i miejscu dystrybucji chleba. Zapowiada również potępił przestępców, zdrajców, ogłosił nadchodzące egzekucje i sądów, wypowiedziany komunikat kampanii do ludzi.

Rola heroldów cenionych w społeczeństwie średniowiecznym, przedstawiciele tego zawodu były obdarzone specjalnymi uprawnieniami administracyjnymi. Od 1258 roku z inicjatywy króla Filipa Augusta zwiastuje połączone w jedną korporację. ich wymagania erudycji i dykcję były dość wysokie, a powinien znać prawo Boże i wykazać szacunek dla tradycji.

W Rosji zaszczyt poinformować ludzi o ważnych wydarzeniach krajowych należał do Herald. On również powinien płacić hołd, ponieważ jest on uważany za osobę bliską do księcia. Głośno Herald miał jasno i bez wahania, aby przeczytać wiadomość do ludzi. I, jeśli to konieczne, należy podać dokładne komentarze do niewykształconych ludzi, aby zrozumieć wolę prawa książęcego. Lisp, lisping lub jąkanie ludzie nie mieli szansę na otrzymanie prestiżowego stanowiska.

Kalika perekhozhie, śpiew piosenki i mówi epos

Dla tych, którzy mają trudności fizyczne, ale nie było nisza w „przestrzeni medialnej”. Ważne źródło informacji o wydarzeniach w Rosji w świecie duchowym, od czasu 10 wieku były pielgrzymów do Ziemi Świętej. Nazywano żebracy perekhozhie, ale mimo współbrzmienia, kalekie, nie wszyscy byli. Po raz pierwszy przedstawiciele zawodu często heroiczny wygląd, drogie ubrania i akcesoria - Sable futra, torba aksamit.

Później, grupa była uzupełniana tylko żebracy, którzy żyli z jałmużny od wdzięcznych słuchaczy. Niemniej jednak autorzy eposów, legend i pieśni pomimo swojego wyglądu non-cieszył się popularnością i szacunkiem. Czcili jako ludzie nie ziemskie, lecz duchowe. Kalik witamy w domu lub w podwórzu, były traktowane z uwagą słuchał ich piosenek, eposów i żywotów świętych.