Jak losy znanych niewolników

Od czasów starożytnego Egiptu, aż do dnia dzisiejszego, miliony niewolników żył i umarł dla anonimowych historie. Ich życie nie należą do nich, ich ciała nie należą do nich, a tym bardziej nie należą one do ich nazw, przemianowali równie łatwo jak pontonem. Jaśniejsze historie tych nielicznych, którzy pozostali w pamięci ludzkości czymś więcej niż tylko przedmiotem kupna i sprzedaży, dwunożnych zwierząt, pozbawionych praw własności.

Kain Inan: poeta złośliwie język

Kyne w arabskim Wschodzie zwany non-arabskich niewolników, którzy tworzyli rodzaj specjalnej kasty. Z jednej strony były one poetesses, wokalista, muzyk, a często tak zręczny, które otrzymały uznanie wybitnych ludzi swego czasu. Z drugiej strony, bardzo często były zmuszane do prostytucji. I choć nie były do ​​wyboru z kim zostać w łóżku i leżeć tam, wszystko potępienie niemoralności otrzymał oczywiście oni, a nie ich mistrzów.

Najbardziej znanym Cain uznano za Inan. Zauważyła, jako takiego znanego uczonego i pisarza Al-Isfahani. Inan była córką hiszpańskiego niewolnika, który nawrócił się na islam, a jego właściciel-Arab. Inan ojciec sprzedał w niewolę, ale wiek, w którym to się dzieje, jest niejasny. Wiemy tylko, że była w ósmym wieku naszej ery. Nowy właściciel spędził Inan Majlises - coś w rodzaju imprezie poświęconej sztuce - i wkrótce Majlises z jej udziałem jest powszechnie znanym. Zebrali najwybitniejszych poetów czasu, takich jak Abu Nuwas, Abbas Ibn al-Ahnaf, Fuck al-Huzai i Marwan ibn Abi Hafsa.

Inan znany fakt, że udział w konkursie poezji z tych teraz-klasycznych artystów następnie słowo par, weszła w poezji i potyczek zgryźliwie, w formie poetyckiej jak skomentował wersetów, które reprezentują. Szczególnie znany ze swojego dialogu z Abu Nuwas, w których wymieniane zadziory i nieprzyzwoite propozycje. Inan szczególnie lubił żartować z połączeniem ubóstwa i głodu na pięknym życiu, w połączeniu w Abu Nuwas. I wszystkie te wyrafinowane obelgi zdobiły najbardziej elegancki sposób, ze złożonymi aluzji i cytatów z literatury religijnej.

Inan spała z dziesiątkami mężczyzn, a po każdym takim spotkaniu, ona wyśmiewali ich niezdolność do zaspokojenia kobiety. Prawdopodobnie podobne wersy były jego głównym wylot. Głównym nadzieja odkupienia każdego Kain był jednym z klientów, tak że niewolnik próbował sprowokować odwiedzających Majlis i jednocześnie ich zniewolić. Ale niestety, przejść od Cain nałożnica Inan nie mógł. Mówią, że Harun ar-Raszid w pewnym momencie ma zamiar kupić gloryfikować poetę, ale usłyszał wersety Abu Nuwas wyrzucał Inan jest ilu ludzi spała, i zmienił zdanie. Dzięki uprzejmości kalifa powiedział Cain, który został zatrzymany przez niewspółmiernie wysoką cenę, wyznaczony na gospodarza, ale w mieście chodziły słuchy, że osiągnęli i Inan.

Jej właściciel Inan otwarcie nie lubił. Wiadomym jest, że pewnego dnia ją wychłostać za odmowę mówić do swego gościa. Jest również możliwe, cena przypisane do nich Inan naprawdę była zbyt wysoka i tylko pokazuje kalif, że właściciel faktycznie nie zamierza się z nim rozstać.

Po śmierci właściciela Inan jednak spadła do Harun ar-Raszid w nieruchomości, z tytułu zapłaty należności. Aby natychmiast wdrożyć poetę, wysłał go na targu niewolników, jak zwykłego niewolnika. Jednak, gdy klienci przychodzą do zaoferowania 200.000 dirhamów, kupił go z powrotem. Inan stała się konkubiną kalifa do końca życia i urodziła mu dwóch synów, ale obaj, niestety, zmarł w niemowlęctwie. Taka „kariera” - znaleźć właściciela, który będzie wspierać cię do końca życia i nie będą sprzedawać - był najwyższy marzenie każdego Kyne. Inan został uratowany przez jej niezwykły talent.

Harriet Jacobs: niewolnik, który podniósł głos przeciwko niewolnictwu

Harriet był czarny niewolnik, już urodzone w niewoli, na początku XIX wieku. Jej rodzice byli Mulat dekarz i niewolnikiem tawernie, i należą do różnych właścicieli. matka Harriet zmarła, gdy miała sześć lat, jego matka i gospodyni zabrał dziecko do jego wychowania. To był wielki sukces dla przyszłego pisarza, ponieważ uczono czytać i pisać gospodyni.

gospodyni zmarło podczas Harriet dwanaście. Z woli, Harriet musiał wycofać się do kochanki matki, ale nie będzie zmieniona tak, że Harriet znalazła się na niewolnicę pięciu lat, ale w rzeczywistości - Jej ojciec, James Norkoma. On molestował Harriet odkąd otrzymał on jego własnością. On również zaprzeczył jej prośbę do poślubienia kogoś innego. Próbuje znaleźć obrońcy Harriet uwieść biały. Syn i córka tej powieści stał się dzięki przepisami obowiązującymi wtedy jako niewolnicy Norkoma. On je szantażował Harriet.

Na dwudziestu dwóch lat, Harriet udało się uciec. Ukrywała, jak upolowanych zwierząt, w tym przez pewien czas mieszkała w maleńkiej przestrzeni między dachem a sufitem w kabinie babki. Ciągle próbuje to ukryć, gdzie można zobaczyć swoje dzieci, ale uświadomiłem sobie, że nie jest w stanie pomóc im w każdym razie.

W dwudziestu dziewięciu lat, Harriet udało się dostać do stanów północnych i uzyskać pomoc abolicjonistów. Znalazła Niania. Z biegiem czasu, była w stanie pogodzić się z córką Louise. W wieku trzydziestu lat, wraz z ich pracodawców Harriet odwiedził w Anglii. Zdziwiła się, że w Wielkiej Brytanii nie ma prawnie zagwarantowane przez podział rasy.

W 1861 roku, Harriet opublikowany pod pseudonimem książki „incydentów w niewolnice życia”, który otwarcie mówili o gwałt czarnych niewolników. Ona goryczą przypomniał, jak gospodarze mówił o wierze chrześcijańskiej i cnót, ale łatwy do złamania przykazań, kiedy przyszło do niewolników - którzy jako chrześcijanie, z wiarą wyznawaną przez nalegań gospodarzy. Jak pogan starożytnego Rzymu, wielu właścicieli cieszą krwawe widowisko - biczem w ręku niewolników lub jak męka swojego psa. Niektóre torturowany i zabity siebie. I każdy właściciel niewolników, bez wyjątku, gwałcenie swoich niewolników, oprócz własnych dzieci tego samego niewolnika, nie jego ciało i krew. Książka wyszła niezwykle kontrowersyjna - nie ze względu na fakty, które były z pewnością znane wielu, ale ze względu na ich szczerej prezentacji.

Harriet żył długo, widząc oficjalnego zniesienia niewolnictwa, a zmarł w Waszyngtonie w wieku osiemdziesięciu sześciu. Jej litery są starannie konserwowane córkę Louise.

Oprócz czarnych kobiet, stała zgwałcona podczas kolonizacji Ameryki, i poddano irlandzkiego Cygana. Oni otwarcie wykorzystane, aby uzyskać więcej czarnych niewolników, załączając pod ludzi z bardzo młodym wieku. Córki-Mulat te europejskie niewolnikami były wykorzystywane w taki sam sposób iz tych samych latach. Do XIX wieku, praktyka ta doszła do niczego, ale jej ofiarami były tysiące dziewcząt i kobiet - ze względu na sam chciwości handlarzy niewolników i właścicieli niewolników.

Praskovja Zhemchugov od pijanego ojca - jej mąż, hrabia

Mimo że jest modne argumentować, możemy rozważyć rosyjskich niewolników SERF, ale w XVIII i XIX wieku, w mowie potocznej, literatury i liter poddanych stale wspomniano specjalnie jako niewolników. Teoretycznie są one chronione prawami absolutnie brutalny tyranii. W rzeczywistości, pod Katarzyny II zakazano im skarżą się na swoich panów.

Paraskevi ojciec był poddany Smith Kowaliow, garbus, który cierpi na gruźlicę i alkoholizmu. Należał on, wraz z żoną i dziećmi, rodziny hrabiego Szeremietiew, jednego z najbogatszych i najszlachetniejszych rodzin w Rosji. rodzina Paraskevi był posag księżniczki Czerkasach, którą poślubił Piotr Szeremietiew.

W dzieciństwie Paraskevi przyszła moda na teatrach SERF. Wsie zostały wybrane urodziwa dzieci i nauczał ich muzykę i aktorstwo. Pasza okazał talent. Im więcej było widać, tym bardziej zainwestował w jej domu. Wraz z jej muzyka zaczęła uczyć dobrych manier i jest teraz w językach obcych, tak by nie było gorzej niż „importowane” z Europy aktorek. Alias ​​„Zhemchugov” wymyślił jej szefa. Nie był zadowolony z tego, zbyt prosta nazwa jego aktorów. Na trzynastu Pasza stał się diwa Szeremietiew kina domowego, w roli pełnoprawnych dorosłych. W jednym z wykonań, „Samnite małżeństw” Praskovya grał tak dobrze, że zdecydowaliśmy się zobaczyć pokaz królowa Katarzyna. Wrażeniem gry Pasza, królowa dał pierścionek z brylantem z jego strony aktorki.

Na ogół Pasha był w stanie uzyskać tak dobre, jak to możliwe w sytuacji kobiet nie mających prawo wyboru, z kim rozmawiać, gdzie iść spać, czy nie spać ze swoim pracodawcą. Jednym z nich był problem. Nawet jako dziecko ona nabawił się gruźlicy od ojca. Dobre traktowanie w dworku zawiesił choroby, ale gdy Mikołaj Szeremietiew na rozkaz Paul przeniósł się do Petersburga, z najlepszych aktorów, stan pogorszył Paraskevi. Ona nawet stracił głos. Jako aktorka, stała się bezużyteczna.

Na jej szczęście, zakochany właściciel nie wysłał ją z powrotem do wioski, ale wręcz przeciwnie, dał jej i jej rodziny w całej swej wolności - jako prezent na ślub. Praskovya została żoną mężczyzny znacznie starszego od niej. Czy ona go kochać w zamian jest nieznany. Jej pozycja nie była miłość, wybór był pomiędzy publicznie zająć stanowisko odpowiadające jej edukacji i rozwoju osobistego, lub pozostać niewolnikiem. Wstydzić pochodzenia żony, Szeremietiew szerzyć pogłoski, że Praskovya, rzekomo ze zubożałej szlacheckiej rodziny polskiej.

Po roku Praskovya otwór syna, DMITRIJ. Poród stała nadmierna test dla chorej i zmarła trzy tygodnie później. Nawet kiedy była tylko Sheremeteva kochanką, zdecydowała się odpokutować za swoje grzechy (ponieważ uznano, prostytutkę, mieszka z mężczyzną bez ślubu) i prosił Sheremeteva budować wolną szpitala w Moskwie. Na podstawie tego szpitala, który został zorganizowany przez Instytut po Sklifosovsky.