Brawurowej ucieczki z Rosji

• prowokując ucieczkę z Rosji

W grudniu 1974 roku, agencje informacyjne Taśmy na całym świecie dostaje sensacyjną wiadomość: „Ucieczka z ZSRR. Obywatel ZSRR spadł do Oceanu Spokojnego na statku. " Wśród informacji o tym, co człowiek musi pokonać setki kilometrów pływania bez jedzenia, wody lub wypoczynku, i dotarł do Filipin. Jak to jest możliwe? Oceanograf naukowiec Stanislav Kurilov naprawdę chciał opuścić ZSRR. Tak bardzo, że nie zatrzyma żelaznej kurtyny, ani status ogranicza się do wyjazdu za granicę, ani noc, ani nieznane morze.

,

Stanislav Kurilov urodził się w 1936 roku w mieście Ordżonikidze. Zaczął pływać jako dziecko, który odbywa się w Semipalatinsk. Już w 10 lat był w stanie przepłynąć rzeką Irtysz. Duża woda i skinął na niego, próbował dostać nieudokumentowane kabiny chłopiec na Floty Bałtyckiej. Początek był studiować psychologię społeczną w Instytucie Pedagogicznym, Stanislav Kurilov dołączył do Nautical School, ukończył go, a następnie ukończył leningradzkiego Instytutu Meteorologicznego „oceanografia”.

Po ukończeniu przyszły zbiega pracował w oddziale Instytutu Oceanologii Akademii Nauk ZSRR w Leningradzie i szkolony dalekomorskie nurkowanie w Instytucie Biologii Morskiej we Władywostoku. W tym czasie zainteresował się jogą, obserwując go w drugim obiegu. Kurilov naprawdę chciał iść w podróży służbowej za granicą, ale znowu i znowu odmówił, powołując się na różnych powodów. Jednym z nich była obecność krewnych, którzy mieszkali za granicą: Kurilova siostra poślubiła indyjskiego i mieszkał w Indiach, a następnie przeniósł się do Kanady. Dla naukowców zakorzenione status ogranicza się do wyjazdu za granicę, ale Kurilov nie był tak prosty: postanowił oszukać system. On od dawna pielęgnowane pomysł ucieczki, ale w końcu dojrzał go przez przypadek, kiedy natknął się na ogłoszenie w rejs na pokładzie „ZSRR” na Pacyfiku. Według trasie, statek odchodzi od Władywostoku do wód równikowych, a potem popłynął z powrotem, bez wdawania się w dowolnym porcie zagranicznym. Dlatego podróżni nie są wymagane, aby uzyskać uprawnienia do podróży, wiz i całej tej biurokratycznej piekle, czeka na każdego, kto planuje się na krótko opuścić kraj.

08 grudnia 1974 statek „Związek Radziecki” wytarł odejście od Władywostoku, a Stanislav Kurilova odliczanie do najbardziej, być może, śmiałej operacji ewakuacyjnej w historii ZSRR. Życie to jest to, że statek był najmniej nadaje mu się uciec: dolna strona dopełniają pasywnego systemu zbiornik neutralizującego pitching. System ten zawiera również wodoloty szerokość około pół metra. Jeżeli palisz skoczył z boku na bok, to po prostu przeciąć tych skrzydeł.

Mimo to, było to miejsce na pokładzie statku, który mógłby jump: wyłącznik dla łopatek śmigła. W nocy z 13 grudnia, gdy statek okazał się około 100 kilometrów na zachód od Siargao Island, która jest częścią Filipin, Stanislav Kurilov wskoczył do wody. Prawie trzy dni płynął bez zatrzymywania się spać i nie jest bez jedzenia, bez wody pitnej. Jak udało mu się pokonać tę próbę? Może to pomogło długoterminowego jogi. Może wybrany naukowiec odpowiedni sprzęt. Najprawdopodobniej jest to wielkie szczęście, że burze, meduzy i rekiny szedł u jego boku, a słońce ledwo wychyla się zza chmur. 15 grudnia Kurilova stopami był suchy ląd.

ulotnej w centrum dochodzenia przeprowadzonego przez władze filipińskie, ale przyjazne stosunki z ZSRR, kraj nie był więc Kurilova nie podano. Daleko w kraju, w którym naukowiec mieszkał przez 38 lat, potem on będzie wyrok zaocznie 10 lat więzienia za zdradę. Ale zrobił to już nie obchodzi: zaczął żyć życiem Marzą i iść do przodu w swojej pracy badawczej. Brał udział w wyprawach i podróżach, w tym odwiedził Bieguna Północnego. Po Filipin, był w Kanadzie, gdzie rozpoczął jako robotnik, ale stopniowo spadła z powrotem w jego ulubiony element: rozpoczął pracę w firmach, dedykowane do badań morskich.

W czasie podróży do pracy w USA Stanislav Kurilov spotkał się z izraelskich pisarzy Aleksandra i Nina Voronel. Zaprosili go do Izraela i tam poznał swój los - Elena Gendelev. W 1986 roku wzięli ślub, a palenie przeniósł się do Izraela, gdzie wstąpił do Haifa Instytutu Oceanografii. W tym samym roku w izraelskim czasopiśmie „22” została opublikowana powieść Kurilova „Escape”. Fragmenty osiągnął czytelników w kraju dopiero w 1991 roku, opublikowane w czasopiśmie „Ogonyok”.

Stanislav Kurilov żył żywioł wody, a ona go połknął. 29 stycznia 1998 podczas nurkowania na Morzu Galilejskim w Izraelu, on i jego partner są zwolnione z sieci rybackich urządzeń zainstalowanych na dole. Kurilov uwikłany w, zabrakło mu powietrza zasilającego, a nie jest w stanie uratować. W 2012 roku reżyser Aleksiej Litvintsev wykonane dokumentalny o Stanislav Kurilova „sam w oceanie.” Jego pierwszy występ na antenie „Rosja 1” w dniu 16 grudnia tego samego roku: