W XIX wieku dziennikarz udawał szalony wystawiać tortur w szpitalach psychiatrycznych

Nie jest tajemnicą, że warunki przetrzymywania w zakładach psychiatrycznych w XIX wieku były przerażające. Lekarze wykorzystywane nieszczęśliwy straszne leki, które nie pomagały chorym i było prawdopodobne, tortury i nadużycia, niż realną pomoc dla pacjenta.

Słynny eksperyment Rozenhana raz kolejny udowodnił, że jeśli chodzi o diagnozy, lekarze nie są w stanie odróżnić zdrowy od chorego. Wystarczy wyobrazić sobie, jak wiele absolutnie wystarczające i psychicznie zdrowych ludzi zostały ukryte w okropnych miejscach, gdzie po prostu oszalał na temat warunków przetrzymywania i torturowania.

W 1887 roku, amerykańska dziennikarka Nellie Bly otworzył publiczną prawdę o szpitalach psychiatrycznych, udając szaleństwo. Co przeżyła tam i zobaczyłem Amerykaninem opisane w książce „10 dni w domu wariatów”.

Nellie Bly, którego prawdziwe imię było Elżbieta Cochran (podczas gdy kobiety dziennikarze często pisał pod pseudonimem), zgodził się udawać szału dostać się do szpitala psychiatrycznego damskiej na Roosevelt Island (wówczas nazywane Blackwell). Przedtem, usiadła na cztery miesiące bez grosza, przeniesiony z Pittsburgha do Nowego Jorku i chciał osiedlić się w gazecie New York World do samego Joseph Pulitzer.

W swojej książce opisała moment, kiedy redaktor poprosił ją, by zbadać „” Jak mnie uratować następnie - spytałem go - kiedy się tam "

„Nie wiem - powiedział - ale przeniesiemy cię, nawet jeśli będę musiał powiedzieć ci, kim jesteś, co jest twoim celem i co udawał szalony, żeby dostać się do środka.” Jednakże, miałem małą wiarę w moją zdolność do oszukać lekarzy i moim edytorze, a nawet jeszcze bardziej. " Nellie nawet nie podejrzewają, że będzie w stanie nie tylko dostać się do środka, ale także, aby zmienić swoje życie po tym, co ona tam widział.

A żeby dostać się do szpitala psychiatrycznego, Nelly musiała doskonalić swoją grę w obłęd. Nie było to łatwe zadanie, ponieważ dziennikarka nigdy nie widział na żywo psihbolnyh.

Kilka dni później, ona praktykowana w domu przed lustrem, nawet przestała się umyć. Po Nellie przekonali się, że jej aktorstwo jest przekonujący, udała się do schroniska dla kobiet pod nazwą Nellie Browna i rozpocząć prezentację.

Przez cały ten czas dziennikarz bał się, że nikt nie będzie w to uwierzyć, a pojawi się ona natychmiast.

„Pomyślałem, dlaczego, co musi być trudne zadanie - do stawienia się przed tłumem ludzi i przekonać wszystkich, że jestem szalony. Nigdy nie widziałem szalony, a ja nie miałem pojęcia, jak się zachowują. A potem będę musiał zbadać kilku psychiatrów, którzy postawili sobie zawodu i życia na co dzień w kontakcie z szalonych ludzi. Jak mogę mieć nadzieję, aby przejść przez te wszystkie specjalistów i przekonać ich, że jestem szalony? Obawiam się, że nie będzie w stanie ich oszukać. "

Nelly powodzeniem udawał chorobę psychiczną i amnezję i przyszedł do szpitala psychiatrycznego na wyspie Blackwell'a. Kobieta trzymała w szpitalu tylko 10 dni, a co ona tam zobaczyłem, że pogrążony w szoku. Jeśli dziennikarz szpital był absolutnie zdrowe i odpowiednie osoby, po tym jak był ciągle przestraszony i przygnębiony. W swojej książce opisuje ona szczegółowo wszystkie tortury poniesionej przez pacjentów nieszczęśliwych.

• Pacjenci są stale przechowywane w chłodzie, drżeli i prosił, aby dać im ciepłe ubrania.
• Kobiety są stale pobity jeśli nie słuchać rozkazów.
• Nelly wspomniano również, że środki bezpieczeństwa wobec kobiet były nieobecne. Miał pożar w budynku, pacjent będzie spalona żywcem w swoim pokoju, bo nikt nie poszedł, aby je odblokować.
• U pacjentów uznano za niebezpieczne, połączonych linami zamiast właściwej pielęgnacji.

Jednym z największych badaniach w szpitalu psychiatrycznym było jedzenie.

Pacjenci otrzymywali mrożona herbata i chleb bez masła, które było po prostu niejadalne mięso zostało zepsute i wody pitnej - brudna. Po Nelly znalazłem w ich jedzenia pająka. Jeśli pacjenci nie chciał jeść, byli bici. Wszędzie było śmieci i szczury biegają.

Higiena i zabiegi wodne wypadła jeszcze gorzej. Bly opisano, że jest ona w całości wykonana w obecności pozostałej taśmy i przemyto zimną wodą. „Moi zębami, a jego ręce i nogi były pokryte gęsią skórką i niebieski. Nagle moja głowa jeden po drugim nalał trzy wiadra wody lodowej, która wydawała się być wszędzie - w oczy, uszy, nos i usta. Myślę, że doświadczył czegoś porównywalnego do tego, co czuje człowiek tonący. Kiedy wyciągnął mnie, dysząc i drżąc, z wanną, naprawdę wyglądał jak szaleniec. "

Woda była brudna, jak sama łazience, a pacjenci otrzymywali ogólnie wszystkie ręczniki.

Od 6 do 8 rano, pacjenci musieli siedzieć na twardej ławce bez ruchu. Nie wolno było czytać ani pisać. Reporter zauważyć wiele razy w książce, że takie warunki mogą szybko i zdrowa osoba omdlenie. Po uwolnieniu, Nellie Bly napisał druzgocący artykuł, który stał się sensacją i wykonaną jej sławny.

Po artykule Nelly wydał książkę, w której szczegółowo opowiedział o torturach i nadużyć, które dzieje się za zamkniętymi drzwiami kliniki psychiatrycznej. Książka szybko stała się hitem, aw wyniku dochodzenia przedmiotowych władz miasta i utworzyły duże śledztwo jury. Departament instytucji charytatywnych i poprawczych Publicznych zwiększyły budżet o 850 tysięcy dolarów, a jury upewnić się, że od teraz tylko poważnie chorzy są wysyłane do szpitali psychiatrycznych.

Następnie Nellie Bly stał się tak znany dziennikarz, zaokrąglone światła w czasie krótszym niż 80 dni, zaczął się uczyć, i to znacząco ingerować w pracę. W '31 Nelly żonaty milioner Robert Simon, który był starszy od niej 42 lat. Zawodu dziennikarskiego, opuściła i zaczął dbać o męża, który jest mniej niż 10 lat, został uderzony przez konia. Owdowiała i zbankrutował, Nelly powraca do pióra. W wieku 57 lat, słynny Nellie Bly zmarł w szpitalu w Nowym Jorku z zapaleniem płuc.