Przyczepa nie będzie dotykać, fartuchy lewej: Droga śmierci Stalina w Arktyce

• Przyczepa nie dotknie, fartuchy lewej: Droga śmierci Stalina w Arktyce

Na obrzeżach Salechardu, stolicy Jamał-Nienieckim Okręgu Autonomicznego, prawie na koła podbiegunowego leżą szczątki opuszczonej linii kolejowej Salechard - Igarka, znane również jako Death Railway, Droga Śmierci i martwe Road. Długość linii kolejowych na planie sowieckiego przywództwa miało być około 1300 km. Planuje się, że stanie się on częścią stalinowskiego transpolar autostradzie - kolejowego gigantyczną skalę, które mogłyby połączyć zachodnią i wschodnią część Syberii, miasto Inta w Republice Komi przez Salechardu znajduje się na brzegu Jeniseju do Igarka. Projekt linia nie została nigdy ukończona, ale dziesiątki tysięcy ludzi zginęło podczas budowy drogi.

,

Większość pracowników, którzy brali udział w budowie dróg, byli więzieni w obozach Gułagu pracy, gdzie wysłać skazanych za przestępstwa polityczne. Jednak za przestępstwa polityczne w tych dniach możemy przypisać bardzo szeroki zakres naruszeń prawa, z pism nieprawidłowe z punktu widzenia władz wierszy i pobyt w niemieckich obozach koncentracyjnych kraść buraki nakarmić głodne dzieci. Takie osoby nazywane były wrogami ludu, i wysłał do obozów Gułagu, gdzie więźniowie doświadczyli niezliczone trudności i poddawane straszliwym nadużyciem.

Pierwotne plany obejmowały budowę portu w Salechardu na rzece Ob i realizacji transportu na dostawy wody do dużych przedsiębiorstw przemysłowych, takich jak nikiel zakładu w Norylsku. Jednak, gdy stało się jasne, że ujście rzeki Ob jest zbyt płytkie dla statków, zdecydowano wybudować port w Igarka na rzece Jenisej. Za pomocą pierwszej części połączyć planowaną linię Salechard Igarka z możliwością dalszej rozbudowy drogi z Igarki południowo-wschodnim, do szkieletu Trans.

Jednak rzeczywistość jest inna od planów zarządzania. Mimo ambitnych planów Stalina podbić naturę Arctic, ta linia kolejowa nie było szczególne zapotrzebowanie. Siberian fabrycznym jest całkiem do przyjęcia koleje usług istniejących, przechodzi wiele dalej na południe, ale sam z siebie Yamalo-Nieniecki Okręg Autonomiczny został wyizolowany i zbyt słabo zaludnionych, aby droga była więc konieczna.

Warunki robocze były bardzo trudne. W zimie temperatura spadła do -60 stopni Celsjusza, i wiatru podczas burzy śnieżnej do kości. W lecie olbrzymich obłoków okropnych komarów przynieśli ze sobą choroby i śmierci. Cena życia był mały, i bicie były częste i przetrwać w tych warunkach tylko najbardziej wytrzymałe, stabilne i silny duch.

nie zostały rozwiązane poważne problemy techniczne związane z układaniem kolei w środku zmarzliny. Ze względu na brak sprzętu, trudności logistyczne i brak istotnej jakości pracy był na bardzo niskim poziomie. Mosty upadł i Meltwater i opady erozji nasypu.

Po śmierci Stalina 1953 pracy zatrzymany. Przez ten czas, ilość ludzi, którzy udali się do budowy linii kolejowej polarnego było około 42 miliardy rubli sowieckich w 1953 roku (czyli 1950 $ około 10 mld USD).

Jest mało prawdopodobne, że kiedyś poznamy dokładną liczbę zabitych podczas robotników budowlanych. Uważa się, że około jedna trzecia zgonów brał udział w budowie.

, ,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

, ,

,

,

, ,

,

,

,

, ,

, ,

,